Ο νέος μας σύντροφος είναι ό,τι καλύτερο μας έχει συμβεί. Περνάμε το χρόνο μας μαζί του, είναι ο καλύτερος εραστής που είχαμε ποτέ και οι σεξουαλικές μας επιδόσεις ξεπερνούν τις πιο τρελές μας προσδοκίες. Όλα δείχνουν, ότι -επιτέλους- βρήκαμε αυτό που ψάχναμε μια ζωή και είμαστε σίγουρες πως θα κρατήσει για πάντα. Όλα αυτά, στην αρχή.
Μετά από έξι μήνες, οι απόψεις μας αναθεωρούνται. Αυτό τουλάχιστον ισχυρίζονται οι επιστήμονες: το αχαλίνωτο πάθος έχει ημερομηνία λήξης, η οποία με στατιστική ακρίβεια δεν ξεπερνά τους έξι μήνες. Ο κύκλος της έντονης ερωτικής επιθυμίας έχει κλείσει και εμείς ερχόμαστε αντιμέτωποι με τα χαμηλά ποσοστά επιδόσεων. Αρνούμαστε να παραδεχθούμε την αλήθεια, ψάχνουμε δικαιολογίες, σκεφτόμαστε ότι πρόκειται για ένα μικρό διάλειμμα...
Η πραγματικότητα, όμως, έρχεται να διαψεύσει κάθε μας ελπίδα. Ακόμη και για εκείνους που προτιμούν να παίζουν το ρόλο του "άπιστου Θωμά", οι επιστήμονες δίνουν την απάντηση. Έρευνες έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η σεξουαλική επιθυμία δε μπορεί παρά να έχει διάρκεια μερικών μόνο μηνών. Αυτό συμβαίνει γιατί το στοιχείο εκείνο που μας κάνει ασυγκράτητους στην αρχή μίας σχέσης δεν είναι παρά η επιθυμία μας να γνωρίσουμε το σώμα του συντρόφου μας, τις προτιμήσεις του, τις αντιδράσεις του στις δικές μας ερωτικές κινήσεις.
Επιπλέον, με ένα νέο σύντροφο ζούμε καινούριες εμπειρίες και "εξερευνούμε" ένα νέο κόσμο. Η περίοδος, όμως, που μπορούμε να παίξουμε τους μικρούς εξερευνητές δεν μπορεί να κρατήσει για πάντα. Κάποια στιγμή, ο άλλος παύει να είναι terra incognita και η σχέση μας περνά σε δεύτερη φάση ανάπτυξης. Τώρα, το αν θα είναι πιο ουσιαστική, εξαρτάται. Από τι; Από μία φυσιολογική εξέλιξη στην ιστορία μας: τις συναισθηματικές και εγκεφαλικές μας ανάγκες και το βαθμό στον οποίο ικανοποιούνται. Και αυτό γιατί είναι διαφορετικό το να εμφανιζόμαστε στο σύντροφό μας εν αδαμιαία περιβολή και διαφορετικό να του δινόμαστε ψυχή τε και σώματι. Άλλωστε, όταν γυμνωνόμαστε συναισθηματικά, νιώθουμε και πιο ευάλωτοι απέναντι του. Σε αυτό το σημείο υπεισέρχεται η σημασία της συναισθηματικής και ψυχολογικής κάλυψης και της επικοινωνίας ως παράγοντες ικανοποιητικής σεξουαλικής δραστηριότητας.
Σύμφωνα μάλιστα με τον ψυχολόγο Ρ. Στέρνμπεργκ, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο του Γέιλ, ο οποίος διατύπωσε τη θεωρία της αγάπης, το πάθος είναι ο παράγοντας που διαφοροποιεί τον έρωτα από τις άλλες μορφές αγάπης, αλλά είναι και εκείνος που ξεθωριάζει πιο γρήγορα. Για να μπορέσουμε, λοιπόν, να διατηρήσουμε την ερωτική επιθυμία μετά το διάστημα των έξι μηνών θα πρέπει στη σχέση μας να υπάρχουν τα τρία βασικά της στοιχεία: το πάθος, η οικειότητα και η δέσμευση. Υπό ορισμένες πάντα προϋποθέσεις. Αν, για παράδειγμα, εμείς θέλουμε περισσότερη οικειότητα και ο σύντροφός μας περισσότερο πάθος και λιγότερη δέσμευση, τότε μπορεί ο "ιδανικός μας σύντροφος" να ανήκει σε εκείνη την κατηγορία ανθρώπων που δεν αναζητούν παρά υψηλά επίπεδα αδρεναλίνης και... τεστοστερόνης.
Η αλήθεια, όμως, είναι, ότι πέρα από τις θεωρητικές προσεγγίσεις περί έρωτος, πάθους και σεξ, όλα είναι θέμα διάθεσης και, γιατί όχι, φαντασίας. Εξάλλου, ο έρωτας είναι μοναδικός, το πάθος μοιραίο και το σεξ επιτυχημένο όταν ικανοποιεί και τους δύο, χωρίς ή με ημερομηνία λήξης.
sxeseis.gr
Μετά από έξι μήνες, οι απόψεις μας αναθεωρούνται. Αυτό τουλάχιστον ισχυρίζονται οι επιστήμονες: το αχαλίνωτο πάθος έχει ημερομηνία λήξης, η οποία με στατιστική ακρίβεια δεν ξεπερνά τους έξι μήνες. Ο κύκλος της έντονης ερωτικής επιθυμίας έχει κλείσει και εμείς ερχόμαστε αντιμέτωποι με τα χαμηλά ποσοστά επιδόσεων. Αρνούμαστε να παραδεχθούμε την αλήθεια, ψάχνουμε δικαιολογίες, σκεφτόμαστε ότι πρόκειται για ένα μικρό διάλειμμα...
Η πραγματικότητα, όμως, έρχεται να διαψεύσει κάθε μας ελπίδα. Ακόμη και για εκείνους που προτιμούν να παίζουν το ρόλο του "άπιστου Θωμά", οι επιστήμονες δίνουν την απάντηση. Έρευνες έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η σεξουαλική επιθυμία δε μπορεί παρά να έχει διάρκεια μερικών μόνο μηνών. Αυτό συμβαίνει γιατί το στοιχείο εκείνο που μας κάνει ασυγκράτητους στην αρχή μίας σχέσης δεν είναι παρά η επιθυμία μας να γνωρίσουμε το σώμα του συντρόφου μας, τις προτιμήσεις του, τις αντιδράσεις του στις δικές μας ερωτικές κινήσεις.
Επιπλέον, με ένα νέο σύντροφο ζούμε καινούριες εμπειρίες και "εξερευνούμε" ένα νέο κόσμο. Η περίοδος, όμως, που μπορούμε να παίξουμε τους μικρούς εξερευνητές δεν μπορεί να κρατήσει για πάντα. Κάποια στιγμή, ο άλλος παύει να είναι terra incognita και η σχέση μας περνά σε δεύτερη φάση ανάπτυξης. Τώρα, το αν θα είναι πιο ουσιαστική, εξαρτάται. Από τι; Από μία φυσιολογική εξέλιξη στην ιστορία μας: τις συναισθηματικές και εγκεφαλικές μας ανάγκες και το βαθμό στον οποίο ικανοποιούνται. Και αυτό γιατί είναι διαφορετικό το να εμφανιζόμαστε στο σύντροφό μας εν αδαμιαία περιβολή και διαφορετικό να του δινόμαστε ψυχή τε και σώματι. Άλλωστε, όταν γυμνωνόμαστε συναισθηματικά, νιώθουμε και πιο ευάλωτοι απέναντι του. Σε αυτό το σημείο υπεισέρχεται η σημασία της συναισθηματικής και ψυχολογικής κάλυψης και της επικοινωνίας ως παράγοντες ικανοποιητικής σεξουαλικής δραστηριότητας.
Σύμφωνα μάλιστα με τον ψυχολόγο Ρ. Στέρνμπεργκ, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο του Γέιλ, ο οποίος διατύπωσε τη θεωρία της αγάπης, το πάθος είναι ο παράγοντας που διαφοροποιεί τον έρωτα από τις άλλες μορφές αγάπης, αλλά είναι και εκείνος που ξεθωριάζει πιο γρήγορα. Για να μπορέσουμε, λοιπόν, να διατηρήσουμε την ερωτική επιθυμία μετά το διάστημα των έξι μηνών θα πρέπει στη σχέση μας να υπάρχουν τα τρία βασικά της στοιχεία: το πάθος, η οικειότητα και η δέσμευση. Υπό ορισμένες πάντα προϋποθέσεις. Αν, για παράδειγμα, εμείς θέλουμε περισσότερη οικειότητα και ο σύντροφός μας περισσότερο πάθος και λιγότερη δέσμευση, τότε μπορεί ο "ιδανικός μας σύντροφος" να ανήκει σε εκείνη την κατηγορία ανθρώπων που δεν αναζητούν παρά υψηλά επίπεδα αδρεναλίνης και... τεστοστερόνης.
Η αλήθεια, όμως, είναι, ότι πέρα από τις θεωρητικές προσεγγίσεις περί έρωτος, πάθους και σεξ, όλα είναι θέμα διάθεσης και, γιατί όχι, φαντασίας. Εξάλλου, ο έρωτας είναι μοναδικός, το πάθος μοιραίο και το σεξ επιτυχημένο όταν ικανοποιεί και τους δύο, χωρίς ή με ημερομηνία λήξης.
sxeseis.gr