Εκείνη γίνεται μαμά, όχι επειδή της χτύπησε κάποιο καμπανάκι μητρότητας, ούτε επειδή την πήραν τα χρόνια. Αποφάσισε να γίνει μαμά, επειδή ονειρεύτηκε τη ζωη της δίπλα του, με οικογένεια, να ολοκληρώνεται στους κόλπους της, να νιωθει "γεμάτη".
Εκείνος θέλει να γίνει μπαμπάς για τους ίδιους λόγους με εκείνη… Τουλάχιστον ετσι δείχνει, έτσι δηλώνει…
Εκείνη φέρνει στον κόσμο έναν υγιέστατο γιο, όμορφο, ευλογημένο απο τις Μοίρες. Αρχίζει έτσι να βιώνει την ευτύχια της, όπως την είχε φαντάστει, όπως την είχε σχεδιάσει… Λογαριάζε, όμως, όπως έδειξαν οι καταστάσεις, χωρίς τον ξενοδόχο.
Εκείνον …τον ξενοδόχο, που της έκανε "κρατήσεις" σε ολα τα δωμάτια της ψυχής της, αλλά τελικά δεν έφερε τους ενοίκους ποτέ, για να γεμίσουν ζωή…
Και έναν μήνα μετά τον τοκετό, και ενώ εκείνη κάνει ό,τι περνά από το χέρι της να του τραβήξει την προσοχή, να τη θυμηθεί και εκείνη, να την επισημάνει, να την προσέξει, εκείνος ζει και αναπνέει ΜΟΝΟ μέσω του νεογέννητου βρέφους, που έφερε στον κόσμο η αγάπη του, εκείνη…
Εκείνη, που μια μερα έσκασε πια, αποφάσισε να πάει μόνη της μια βόλτα, αφού εκείνος αρνιόταν κατηγορηματικά να ακούσει έστω αυτή την ανάγκη της. Και του άφησε ένα σημείωμα:
"Επειδή με εχεις εξαντλήσει απίστευτα πολύ και επειδή δε σε γνώρισα έτσι, ώστε να είμαι προετοιμασμενη, την κάνω, για να συνέλθω, όσο προλαβαίνω! Το παιδί μου ή, αλλιως, ο "εκλεκτός σου", ο διάδοχος- έχει ήδη θηλάσει πολύ για έναν ολόκληρο μήνα με καλό γάλα, αρα εχει χτίσει ένα καλό ανοσοποιητικό.
Εξάντλησε τα σακουλάκια μητρικού γάλακτος, που βρίσκονται στην κατάψυξη ή, αν δεν το θεωρείς το σωστό γαλα για τον εκλεκτό, επειδή καταψύχθηκε, ψάξε και βρες γάλα σκόνη ή νοίκιασε καμιά κατσίκα, που δε θα εχει ανθρώπινα αισθήματα, δε θα αντιμιλάει, δε θα εχει κοντά τη μάνα της και θα έχει και γαλα non-stop. Το δικό μου γάλα, άλλωστε, θα τελειώσει, λόγω σύγχυσης, αργά ή γρήγορα. Μέχρι στιγμής, πάντως, να ξέρεις ότι το προσπάθησα πολύ και κατι κατάφερα απο θηλασμό, νομίζω.
Βέβαια, επειδή εσύ εισαι ο προηγούμενος εκλεκτός και εισαι τέλειος, μπορείς να προσπαθήσεις να θηλάσεις και εσύ (οι βιταμίνες είναι στον πάγκο), παράλληλα με την υπέροχη ανατροφή, που μόνο εσύ ξέρεις να του δώσεις.
Κανόνισε εσύ και όλα τα άλλα: ποιος θα το κρατάει, όταν επιστρέψω στη δουλειά, ποιος θα καθαρίζει, ποιος θα πλένει, πώς θα το ντύνεις κτλ. Εσύ όλα τα μπορείς. Γι' αυτό, άλλωστε, βρέθηκε άλλη μια άχρηστη στο δρόμο σου.
Αντε , Bye…
Y.Γ: Οταν θα γυρίσω, θα εχω γυρίσει "σώματι" και όχι με την ψυχή μου. Μην παρεξηγηθώ. Και θα έχω γυρίσει μόνο για το μικρό μου.
Η παρανοϊκή! (από αλλο επεισόδιο)".
Πέρασαν σχεδον τρία χρονια απο εκείνο το απόγευμα. Ενας ειδικός ή ενας φίλος, ίσως εκτιμούσε ότι εκείνη έεπασχε απο επιλόχεια κατάθλιψη την περίοδο που το έγραφε. Εκείνη, όμως, ξέρει ότι και χθες το απόγευμα, αν χρειαζόταν να του αφήσει ενα σημείωμα για το πώς νιώθει, θα του άφηνε το ίδιο ακριβώς… Και τωρα εκείνη δεν πάσχει απο επιλόχεια κατάθλιψη. Μάλλον εκείνος πάσχει από αδιαφορία διαχρονική...
