Ξ - αδελφικές σχέσεις: Στίγμα ή ελευθερία;

Οι γονείς του αντιδρούν στο να είμαστε μαζί γιατί είμαστε δεύτερα ξαδέλφια. Είμαστε 9 χρόνια μαζί και δεν μπορούμε να χωρίσουμε. Η κοινωνία που ζει είναι μικρή. Να θυσιάσουμε την αγάπη μας; Αυτή είναι η λύση; Α.Α, 28 ετών.
Έχω σχέση με κοπέλα με την οποία είμαστε τρίτα ξαδέλφια, γνωρίζω ότι επιτρέπεται ο γάμος, όταν όμως θα κάνουμε παιδιά θα υπάρχει πρόβλημα; Γ.Μ., 28 ετών.Αμφιβολίες εν μέρει δικαιολογημένες, μιας και ο γάμος, η δημιουργία οικογένειας ή ακόμα και η ερωτική σχέση ενός ζευγαριού που συνδέεται με δεσμούς αίματος αποτελεί ταμπού όχι μόνο για την ελληνική κοινωνία, αλλά και για τις περισσότερες δυτικές χώρες. Από την άλλη πλευρά, ο κοινωνικός στιγματισμός και η προκατειλημένη αντιμετώπιση από φίλους και συγγενείς, θυμίζουν άλλες, παλαιότερες εποχές και αντιλήψεις που, υπό κανονικές συνθήκες, δεν θα έπρεπε να έχουν θέση στην σύγχρονη κοινωνία. Ακόμα και σε αυτήν την περίπτωση όμως, τα ζευγάρια επιδεικνύουν περίσσιο θάρρος και συνεχίζουν απρόσκοπτα την «απαγορευμένη» τους σχέση.

Τα... διάσημα παραδείγματα είναι πολλά και καλύπτουν μεγάλο εύρος της σύγχρονης παγκόσμιας ιστορίας – πολιτικής, καλλιτεχνικής και επιστημονικής. Ο άνθρωπος που έκανε γνωστή την θεωρία της εξέλιξης, ο Charles Darwin, είχε παντρευτεί την πρώτη του ξαδέρφη, Emma Wedgwood, με την οποία μάλιστα έκαναν συνολικά δέκα παιδιά. Ο Jesse James είχε επίσης παντρευτεί την πρώτη του ξαδέρφη Zerelda “Zee” Mimmis, με την οποία έκαναν δύο παιδιά και παρέμειναν παντρεμένοι μέχρι τον θάνατο του.

Το 1770, ο Johann Sebastian Bach παντρεύτηκε την δεύτερή του ξαδέρφη, Maria Barbara Bach, ενώ ο μεγάλος συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας H. G. Wells, καθώς και ο Albert Einstein είχαν παντρευτεί την πρώτη και δεύτερη ξαδέρφη τους αντίστοιχα. Πιο σύγχρονο παράδειγμα αποτελεί η περίπτωση του Jerry Lee Lewis (φώτο), ο οποίος παντρεύτηκε την μόλις 13χρονη ξαδέρφη του Myra, γεγονός που ουσιαστικά κατέστρεψε την φήμη του, καθώς και ο πρώην δήμαρχος της Νέας Υόρκης Rudy Guliani, ο οποίος παντρεύτηκε την Regine Peruggi το 1968, χωρίς να γνωρίζει ότι ήταν δεύτερη ξαδέρφη του.

Ενώ στην Αμερική, ο γάμος ανάμεσα σε πρώτα ή δεύτερα ξαδέρφια απαγορεύεται σε τουλάχιστον τριάντα πολιτείες, το νομικό πλαίσιο στην Ελλάδα θεωρεί παράνομους μόνο τους γάμους που γίνονται μέχρι και τα πρώτα ξαδέρφια. Όπως μας λέει ο κ. Αθανάσιος Τσίτσος, δικηγόρος, «Για να φτάσουμε στον γάμο χρειάζονται δύο άνθρωποι διαφορετικού φύλου. Σύμφωνα με το άρθρο 1356 όμως, αυτοί δεν θα πρέπει να είναι συγγενείς εξ’ αίματος σε ευθεία γραμμή (πατέρας με παιδί) και εκ πλαγίου μέχρι και τέταρτο βαθμό, δηλαδή αδέρφια και πρώτα ξαδέρφια».

Σε αυτήν την περίπτωση, όπως μας πληροφορεί, ο γάμος θεωρείται άκυρος, αλλά μπορεί να παράξει αποτελέσματα. Δηλαδή, αν υπάρξει παιδί, τότε αυτό το παιδί διατηρεί την ιδιότητα του τέκνου. «Το μόνο που ‘θρυμματίζεται’ είναι ο γάμος», μας λέει ο κ. Τσίτσος, «αλλά ακόμα και αυτός μπορεί να συνεχίσει να ισχύει αν δεν έχει υποβληθεί ένσταση από οποιονδήποτε έχει έννομο συμφέρον, συγγενή ή εισαγγελέα».

Η σύναψη σεξουαλικών σχέσεων με συγγενείς είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο ότι ενέχει κινδύνους αυξημένης εμφάνισης κληρονομικών νόσων για τους απογόνους τους.
«Η γενετική δεν είναι ζάρια, υπάρχει και ο ψυχολογικός παράγοντας, υπάρχει το αίσθημα του έρωτα, αλλά και το κοινωνικό βάρος το οποίο είναι πολύ μεγάλο», λέει ο βιολόγος - ρεφλεξολόγος κ. Νίκος Λαδικός και φέρνει σαν παράδειγμα τα ψυχολογικά βάρη τα οποία μπορεί να κουβαλάει μια γυναίκα που κυοφορεί το παιδί του ξαδέρφου της. «Δεν σημαίνει ότι επειδή τα γονίδια είναι εντάξει, θα πάνε όλα καλά. Πρόκειται για ένα πολυπαραγοντικό ζήτημα», συμπληρώνει.

Πράγματι, οι κοινωνικές συνθήκες, αλλά και ο εκάστοτε πολιτισμός παίζουν σημαντικό ρόλο στο κατά πόσο μια σχέση ανάμεσα σε συγγενείς μπορεί να ευδοκιμήσει. Για παράδειγμα, στις χώρες της Μέσης Ανατολής, της Ασίας και της Αφρικής ο γάμος ανάμεσα σε ξαδέλφια αποτελεί κοινωνική πρακτική, μιας και οι συγκεκριμένοι λαοί προτιμούν τους γάμους μεταξύ ξαδέλφων έναντι αυτών μεταξύ ξένων. Επίσης, σε πολλές κλειστές νομαδικές κοινότητες, οι γάμοι μεταξύ ακόμα και αδελφών είναι σύνηθες και κοινώς αποδεκτό φαινόμενο.

Στην Ελλάδα, όμως τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. «Δεν μπορούμε να συνδέσουμε την γενετική, τα γονίδια και την επιστήμη με τις πεποιθήσεις και τις αρχές που έχουμε σήμερα στην Ελλάδα», λέει χαρακτηριστικά ο κ. Λαδικός. Είναι άλλο πράγμα τα γονίδια και η επιστήμη και άλλο πράγμα οι κοινωνικές και πολιτιστικές αρχές που επικρατούν τώρα ή στο παρελθόν σε πολιτισμούς. «Με τι βάρος θα σηκώσει την κύηση που έχει προέλθει από συγγενική σχέση η γυναίκα;», αναρωτιέται.

Όσο «προχωρημένοι» και αν πιστεύουμε ότι είμαστε, σε σπάνιες περιπτώσεις θα δεχόμασταν μέσα στην ίδια μας την οικογένεια έναν γάμο ανάμεσα σε δύο ξαδέρφια. Σε αυτήν την έντονη προκατάληψη βασίζεται ο κ. Λαδικός και κάνει λόγο για το αρνητικό περιβάλλον στο οποίο αναγκαστικά θα μεγαλώσει το παιδί, το οποίο καθώς περνάν τα χρόνια δεν αποκλείεται να επεκταθεί στις μετέπειτα σχέσεις του με άλλα παιδιά. «Με ποιανού ευθύνη θα μεγαλώσει αυτό το παιδί;», λέει χαρακτηριστικά, «δεν πρόκειται για θέμα ηθικής μόνο, αλλά για θέμα ψυχικής υγείας. Τι ισορροπία θα έχει; Στην Ελλάδα ζούμε, αν ζούσαμε σε νομαδικό λαό στην Κένυα μπορεί να ήταν βασιλιάς...»

Εν τέλει είναι μια ερωτική σχέση ανάμεσα σε ξαδέλφια αδιέξοδο; Θα ξεπεραστεί ποτέ η κοινωνική αυτή προκατάληψη; Τι εναλλακτικές έχουν στην ζωή τους αυτά τα «παράνομα» ζευγάρια; Ερωτήσεις που έρχονται στο μυαλό όταν διαβάζει κανείς φράσεις σαν την παρακάτω:

"Να θυσιάσουμε την αγάπη μας; Αυτή είναι η λύση; Δεν του έχει μείνει κουράγιο να αντιμετωπίσει τους συγγενείς του, τον κολλάνε στον τοίχο. Όμως μ' αγαπάει πολύ. Φοβάμαι πως δε θα τα καταφέρουμε να χαρούμε ποτέ πια στη ζωή μας..." 


sex.in2life.gr