«Η ζωή είναι στ'αλήθεια περίεργο πράγμα. Αν αρνείσαι να δεχτείς το λιγότερο από το καλύτερο, πολύ συχνά παίρνεις το καλύτερο».
Σόμερσετ Μομ
Και πώς μπορεί να γίνει αυτό; Μα, με τις σκέψεις
Απλά και μόνο με τις σκέψεις. Οι σκέψεις δημιουργούν συναισθήματα, τα συναισθήματα μας οδηγούν σ'αυτά που κάνουμε, στις συμπεριφορές μας δηλαδή. Και οι συμπεριφορές μας διαμορφώνουν την πραγματικότητά μας: αυτό που κάθε μέρα ζούμε.
Αυτό που τελικά δηλαδή συμβαίνει είναι να ζούμε τις σκέψεις μας! Σαν ν'ακούω μια ερώτηση πανικού: «Όλες τις σκέψεις που κάνουμε;»
Όχι. Κάνουμε περίπου 60.000 σκέψεις την ημέρα. Οι περισσότερες δεν έχουν καμία δύναμη. Έρχονται και φεύγουν. Φαντάζεσαι όλες αυτές οι σκέψεις να γίνονταν πραγματικότητα; Θα είχε καταστραφεί το σύμπαν!
Θυμήσου τις χίλιες μύριες καταστροφές που έχουν περάσει από το νου σου για σένα, για τα παιδιά σου, για την υγεία σου, για τα οικονομικά σου, για τη σχέση σου.
Οι σκέψεις όμως που επαναλαμβάνονται ξανά και ξανά μέσα στο νου σου, γίνονται τελικά υποσυνείδητος προγραμματισμός.
Τι σημαίνει αυτό; Φαντάσου ότι μαθαίνεις να οδηγείς. Στην αρχή σκέφτεσαι: «Σηκώνω το δεξί πόδι από το γκάζι, πατάω αμπραγιάζ, αλλάζω ταχύτητα, βάζω το πόδι στο γκάζι...» Σε λίγο καιρό, όταν αυτή η σκέψη έχει γίνει ξανά και ξανά μέσα στο νου σου, δε χρειάζεται πια να σκέφτεσαι τίποτε. Ένας καινούργιος προγραμματισμός έχει μπει στο υποσυνείδητό σου, και οδηγείς σαν αυτό να συμβαίνει από μόνο του.
Το ίδιο συμβαίνει με κάθε συνειδητή σκέψη. Όταν αυτή επαναλαμβάνεται για μεγάλο χρονικό διάστημα, τότε γίνεται υποσυνείδητος προγραμματισμός. Και τότε τα αποτελέσματά της εμφανίζονται στην πραγματικότητά σου, σαν από μόνα τους, είτε συνειδητοποιείς ότι εσύ το δημιούργησες αυτό είτε όχι.
Για παράδειγμα, αν κάνεις για πολύ καιρό την σκέψη «είμαι μονίμως απένταρος», τότε δημιουργείς έναν υποσυνείδητο προγραμματισμό που κάνει τον εαυτό σου απένταρο, χωρίς καμία συνειδητή δική σου προσπάθεια. Γίνεται σαν από μόνο του!
Συνήθως οι άνθρωποι αναρωτιούνται πως γίνεται μονίμως να καταλήγουν μόνοι και χωρίς τα χρήματα που χρειάζονται. Μα επειδή έχουν δημιουργήσει (μόνοι τους!) τον αρνητικό προγραμματισμό, μέσα από σκέψεις που επαναλαμβάνουν διαρκώς.
Όπως έχουμε προγραμματίσει τον εαυτό μας να οδηγεί το αυτοκίνητο χωρίς να το σκεφτόμαστε, να γίνεται αυτό σαν από μόνο του, με τον ίδιο τρόπο τον έχουμε προγραμματίσει να είναί αδιάφορος ή θυμωμένος, χαρούμενος, αγχωμένος, αισιόδοξος ή θλιμμένος, μόνος, ευτυχισμένος ή οτιδήποτε άλλο.
Και βέβαια, ποτέ δε φταίμε εμείς γι'αυτό...έτσι μάθαμε να πιστεύουμε! Αιτία είναι πάντα οι άλλοι, οι καταστάσεις που δε μας ευνοούν, η τύχη, ο καιρός...οτιδήποτε άλλο εκτός από τον έναν, το δημιουργό της πραγματικότητάς μας, τον εαυτό μας.
«Μα», ακούω μια αγανακτισμένη αντίδραση, «σκέφτομαι όπως σκέφτομαι επειδή η σχέση μου πάει χάλια». Όχι. Η σχέση σου πάει χάλια επειδή σκέφτεσαι όπως σκέφτεσαι.
Αν θέλεις να δεις τι σκέψεις κάνεις, κοίταξε πώς είναι οι διάφοροι τομείς της ζωής σου. Οι σκέψεις που παίζεις σαν cd μέσα στο νου σου δημιουργούν, σαν από μόνες τους, την πραγματικότητα που βιώνεις στον κάθε τομέα.
Πώς είναι τα οικονομικά σου; Ποιες είναι οι σκέψεις που συχνά γυρίζουν μέσα στο νου σου γύρω από τα χρήματα;
Πώς είναι η ερωτική σου σχέση; Ποιες σκέψεις στριφογυρίζουν μέσα σου γύρω από τον έρωτα; Πόσο σου αξίζει να τον έχεις, πόσο ερωτικός είσαι;
Ποιες είναι οι σκέψεις που κάνεις για τους φίλους, τη χαρά, την διασκέδαση, την κοινωνικότητα, την υγεία; Πώς είναι η πραγματικότητά σου σ'όλα αυτά;
Και για να προλάβω τις δικαιολογίες που πιθανώς αρχίζουν να βγαίνουν σαν χείμαρρος από μέσα σου, θα σου πω πως, το να σκέφτεσαι θετικά μία ώρα την εβδομάδα ή πέντε μέρες το μήνα, δεν φτάνει.
Αν έπλενες τα δόντια σου μία φορά την εβδομάδα, θα περίμενες να είναι γερά και ολόλευκα; Αν χτένιζες τα μαλλιά σου πέντε φορές το μήνα, πώς θα ήταν; Αν έχτιζες ένα σπίτι και τοποθετούσες φύρδην-μίγδην διάφορα και πρόχειρα υλικά, «ό,τι προκύπτει», πώς θα ήταν αυτό το σπίτι; Φαντάζομαι ότι θα απείχε πολύ από το σπίτι των ονείρων σου...Αλλά το ίδιο δεν κάνουμε συχνά και με το νου μας. Φύρδην-μίγδην σκέψεις και...ό,τι προκύπτει, που συχνά είναι ένα σωρό σκέψεις κριτικής, γκρίνιας κλπ.
Οι σκέψεις μας είναι το έργο της ζωής μας. Είναι ένα πάρα πολύ σημαντικό έργο, αφού με τις σκέψεις μας χτίζουμε αυτά που ζούμε. Βέβαια η αλήθεια είναι ότι δεν είναι και τόσο εύκολο αυτό το έργο, γιατί πολύ συχνά ούτε καν συνειδητοποιούμε ότι σκεφτόμαστε αρνητικά όταν σκεφτόμαστε αρνητικά. Όμως, όταν έχουμε τη γνώση και πειθαρχήσουμε για λίγο το νου μας, τότε οι αλλαγές που συμβαίνουν είναι εκπληκτικά μεγάλες, τέτοιες που ούτε καν μπορείς να τις φανταστείς αυτή τη στιγμή.
Όταν μάθεις πώς δημιουργείται ο υποσυνείδητος προγραμματισμός, τότε καταλαβαίνεις ότι δεν είναι καθόλου υποχρεωτικό να κουβαλάς μια αποτυχία ή μια έλλειψη χαράς σε κάποιον τομέα της ζωής σου. Κι αυτό είναι το συναρπαστικό με τη γνώση. Μπορείς να κάνεις τα πράγματα να συμβαίνουν έτσι όπως θέλεις εσύ να είναι, χωρίς να χτυπιέσαι και να αγωνίζεσαι, με αμφίβολα αποτελέσματα.
Όταν βιώσεις μέσα από την πράξη ότι το μέλλον σου εξαρτάται από τις συνειδητές σου σκέψεις, τότε σου γίνεται και εύκολο και ευχάριστο να αρχίσεις να πειθαρχείς το νου σου. Τότε, κάνεις κέφι να επαναλαμβάνεις ξανά και ξανά στο νου σου καινούργιες συνειδητές σκέψεις που δημιουργούν καινούργιους υποσυνείδητους προγραμματισμούς.
Κι όσο γεμίζεις τον νου σου με σκέψεις ευχάριστες και δημιουργικές γύρω από αυτά που στ'αλήθεια θέλει η ψυχούλα σου, τόσο οι αγχωτικές, οι απαισιόδοξες και καταστροφικές σκέψεις αναγκάζονται να στριμώχνονται σε όλο και λιγότερο χώρο, μέχρι που πια δε μένει μέσα στο νου σου χώρος γι'αυτές. Και τότε, έτσι απλά, τόσο απλά, δεν μπορούν να είναι μέσα στο νου σου και, σαν επακόλουθο, δεν μπορούν να δημιουργούν τις αντίστοιχες καταστάσεις στη ζωή σου.
Αν υπάρχει κάτι στη ζωή σου που δεν το θέλεις, τότε πάρε τώρα, αυτή τη στιγμή, την απόφαση που μόνον εσύ μπορείς να πάρεις και που θα το διώξει από τη ζωή σου. Σταμάτα να το έχεις συνέχεια στο νου σου και να σκέφτεσαι γι'αυτό, να ανησυχείς γι'αυτό, να μιλάς γι'αυτό! Η ενέργεια που του δίνεις το κρατάει ζωντανό.
Όσο περισσότερο θεριεύει μέσα στη σκέψη σου και στα συναισθήματά σου, τόσο περισσότερο θεριεύει και στη ζωή σου. Απόσυρε την ενέργειά σου, κι αυτό θα πάψει να υπάρχει. Όπως έλεγαν και οι σοφές γιαγιάδες, «ό,τι αφήνεις, σ'αφήνει».
Όλοι λίγο-πολύ ξέρουμε πόσο μπορεί ν'αντέξει ένα φυτό χωρίς πότισμα, χωρίς φως, χωρίς ήλιο, χωρίς αέρα. Σιγά-σιγά μαραζώνει και πεθαίνει. Ακριβώς το ίδιο γίνεται και με το όποιο σου πρόβλημα. Τη δική σου δύναμη χρησιμοποιεί για να υπάρχει, τη δική σου ενέργεια. Χωρίς αυτήν, απλά, πεθαίνει.
Όσο περισσότερο το σκέφτεσαι, τόσο πιο έντονα γίνονται τα συναισθήματα, τόσο πιο δυνατό γίνεται το πρόβλημα. Αλλά αυτή είναι δική σου δύναμη, δεν είναι δική του! Είναι η δική σου ενέργεια που του δίνει ζωή.
Στη ζωή, παίρνουμε πάντα εκείνο πάνω στο οποίο συγκεντρώνουμε την προσοχή μας. Κάποιες φορές συγκεντρώνουμε την προσοχή μας, το νου μας, τις σκέψεις μας, σε κάτι που είναι καλό για μας, κι όταν το αποκτούμε, λέμε ότι είμαστε τυχεροί.
Κάποιες άλλες φορές τη συγκεντρώνουμε σε πράγματα που δεν είναι καλά για μας, κι όταν τα βιώνουμε, λέμε ότι είμαστε άτυχοι.
Κάποιες άλλες φορές τη συγκεντρώνουμε σε αντίθετα και αλληλοσυγκρουόμενα πράγματα. Για παράδειγμα: με θέλει-δε με θέλει, είμαι όμορφη-είμαι χάλια, μπορώ-δεν μπορώ...Μια σύγχυση δηλαδή. Και ακριβώς αυτό έχουμε. Μια σύγχυση. Σε πόσα πράγματα σου συμβαίνει αυτό; Ένα βήμα μπρος και ένα πίσω; Πότε πάνω, πότε κάτω; Σε πολλά φαντάζομαι, όπως συμβαίνει σχεδόν με όλους.
Αλλά αυτό που είναι σημαντικό να δούμε ότι συμβαίνει εδώ, είναι πως όλο τούτο είναι ένα δικό μας παιχνίδι. Από εμάς για εμάς. Το παιχνίδι είναι στημένο από εμάς τους ίδιους, και το αστείο είναι ότι ξαφνιαζόμαστε ή θυμώνουμε όταν βιώνουμε αυτό που τόσο καλά ετοιμάσαμε για να το ζήσουμε.
Όμως εδώ τα καλά νέα είναι ότι η γνώση είναι έτοιμη να μας υπηρετήσει, να μας βοηθήσει και να μας ανοίξει δρόμους για να βρούμε λύσεις στα προβλήματά μας. Υπάρχουν στη διάθεσή μας βιβλία, σεμινάρια, ειδικοί, διαλέξεις, διάφορες πηγές γνώσης, που μας ανοίγουν καινούργιους ορίζοντες.
Όταν μάθεις τον τρόπο να βρίσκεσαι συχνά σε κατάσταση αισιοδοξίας και δύναμης, τότε η καλή συναισθηματική και φυσική σου κατάσταση στην οποία θα βρίσκεσαι θα σε υποστηρίζει σε ό,τι κι αν κάνεις. Θα έχεις τα αποτελέσματα που επιθυμείς να έχεις στη ζωή σου, και μάλιστα με εύκολο τρόπο.
Ο πρίγκιπας με το άσπρο άλογο που περιμένεις, είναι μάλλον βέβαιο ότι δε θα έρθει για να σε πάρει μαζί του την ώρα που βλέπεις βαριεστημένα τηλεόραση στον καναπέ. Αν θέλεις ένα καλύτερο αποτέλεσμα στις σχέσεις σου, στη δουλειά σου ή οπουδήποτε αλλού, ανοίξου σε καινούργιες ιδέες και εμπειρίες. Η ζωή είναι μια ατέλειωτη πηγή από τόσα πολλά και διαφορετικά πράγματα, και μπορείς να τη σχεδιάσεις όπως την επιθυμείς.
Εσύ υφαίνεις τη ζωή σου, στιγμή τη στιγμή. Όσο ανοίγεσαι στη ζωή, τόσο ανοίγεται και η ζωή σε σένα. Ψάξε για εμπειρίες που διευρύνουν το νου σου και τη ζωή σου, που σε δυναμώνουν και σε κάνουν να αισθάνεσαι καλύτερα. Αναζήτησέ τις στη μουσική, στο διάβασμα, στις ταινίες, στο θέατρο, στις εκδρομές, στο χορό, σε καινούργιους παρέες, σε σπορ, σε ταξίδια...
Αντί να νιώθεις,όπως συχνά συμβαίνει,ένα σβολαράκι από χώμα, που θυμώνει επειδή οι άλλοι δεν το κάνουν ευτυχισμένο, σήκω αυτή τη στιγμή από την καρέκλα σου και μπες στο παιχνίδι της ζωής.
Μια λάθος σκέψη που θα μπορούσες ίσως να κάνεις αυτή τη στιγμή είναι μια σκέψη σαν αυτή: «Υποφέρω σ'αυτή τη ζωή. Θα την περάσω όπως-όπως, αλλά θα ανταμειφθώ στον παράδεισο». Αυτό είναι μεγάλο ρίσκο! Είναι πολύ καλύτερα να σκεφτείς:« Ό,τι κι αν συμβαίνει εκεί στην αιωνιότητα, θα βάλω στόχο, αυτή τη στιγμή, να ζήσω μια όμορφη ζωή, εδώ και τώρα».
Ξέρεις πότε νοιώθουμε τη μεγαλύτερη μοναξιά; Όταν ο πρωταρχικός μας στόχος είναι ο εαυτός μας και η προσωπική μας ασφάλεια. Τότε γινόμαστε καχύποπτοι, κλείνουμε λίγο-λίγο τα σύνορά μας, κι αυτή η απομόνωση μας στεγνώνει. Και πότε νιώθουμε τη μεγαλύτερη ευτυχία; Όταν αγαπάμε και δημιουργούμε!
Είμαστε κοινωνικά όντα που έχουμε ανάγκη την αγάπη, το νοιάξιμο, το δόσιμο, το μοίρασμα, το να νιώθουμε σημαντικοί δημιουργώντας, κάνοντας πράγματα που είναι καλά για μας και τους άλλους, όποια κι αν είναι αυτά, από ένα ωραίο γεύμα μέχρι μια σημαντική καριέρα. Κι αν αναρωτιέσαι: «Μα είναι δυνατόν; Μπορώ να φέρω τον παράδεισο στη ζωή μου;» θα σου απαντήσω με βεβαιότητα: «Ναι, μπορείς!». Ξεκίνα από σήμερα κιόλας με μια σημαντική απόφαση. Όμως, όταν τη βάλεις στη δράση, κάν'το σαν παιχνίδι.
Δεσμεύσου σ'αυτήν με το κέφι και το πάθος που νιώθεις όταν παίζεις κάποιο παιχνίδι στο οποίο θέλεις να νικήσεις. Πες λοιπόν σήμερα στον εαυτό σου, με το κέφι και τη δέσμευση του νικητή:
«Σήμερα δε θα κάνω το χατίρι κανενός φόβου, καμιάς αρνητικής, καταστροφικής σκέψης, και δε θα την αφήσω να χτίζει μέσα στο κεφάλι μου αυτό που δε θέλω να ζήσω!»
Δήλωσέ το στον εαυτό σου με αποφασιστικότητα, με κέφι και με πάθος. Πες το πολλές φορές, σαν να παίζεις σ'ένα παιχνίδι στο οποίο θέλεις να νικήσεις. Πες το πολλές φορές, για να γίνει η εγγραφή του στο νου σου και να γίνει ένας υποσυνείδητος προγραμματισμός.
Φαντάζεσαι τότε πόσο απελευθερωμένος θα νιώθεις; Πόσο βάρος θα έχει φύγει από πάνω σου; Πόσος χώρος θα υπάρχει πια μέσα στο νου σου για σκέψεις θετικές, αισιόδοξες, δημιουργικές; Θυμήσου πόσες φορές μέχρι τώρα σου έρχονται κατά καιρούς όμορφες σκέψεις, γεμάτες έμπνευση, για διάφορα πράγματα, που όμως χάνονται μέσα στο άγχος της καθημερινότητας. Αυτό δεν θα συμβαίνει πια. Ο νους σου, ξεκάθαρος και δυνατός, μπορεί πια να ασχοληθεί και να χτίσει όλα αυτά που θέλεις, αντί να καταναλώνεται σ'αυτό που δε θέλεις.
Μια επίσης σημαντική απόφαση που χρειάζεται να πάρεις σήμερα αφορά εσένα και την πραγματικότητα. Να θυμάσαι πάντα να...μην τσακώνεσαι με την πραγματικότητα. Η πραγματικότητα πάντα κερδίζει!
Το να κάθεσαι να θυμώνεις, να γκρινιάζεις ή να κλαις με κάποια πράγματα που συμβαίνουν στην πραγματικότητά σου ενώ δε θα ήθελες να συμβαίνουν, δεν έχει κανένα νόημα. Αυτά εξακολουθούν να συμβαίνουν.
Πέτα λοιπόν από πάνω σου το άγχος την γκρίνια την άρνηση, που είναι η τροφή όλων αυτών που δε θέλεις.
Βάλε ένα χαμόγελο στο πρόσωπο σου, λέγε καλημέρα στη ζωή όταν ξυπνάς, και χτίσε με τις σκέψεις σου το καινούργιο, αυτό που θέλεις να ζήσεις.
Συνήθισε να γεμίζεις κάθε μέρα όλο και περισσότερο το νου σου με σκέψεις όμορφες, αισιόδοξες, τρελές, χαρούμενες, γεμάτες αγάπη.
Σόμερσετ Μομ
Και πώς μπορεί να γίνει αυτό; Μα, με τις σκέψεις
Απλά και μόνο με τις σκέψεις. Οι σκέψεις δημιουργούν συναισθήματα, τα συναισθήματα μας οδηγούν σ'αυτά που κάνουμε, στις συμπεριφορές μας δηλαδή. Και οι συμπεριφορές μας διαμορφώνουν την πραγματικότητά μας: αυτό που κάθε μέρα ζούμε.
Αυτό που τελικά δηλαδή συμβαίνει είναι να ζούμε τις σκέψεις μας! Σαν ν'ακούω μια ερώτηση πανικού: «Όλες τις σκέψεις που κάνουμε;»
Όχι. Κάνουμε περίπου 60.000 σκέψεις την ημέρα. Οι περισσότερες δεν έχουν καμία δύναμη. Έρχονται και φεύγουν. Φαντάζεσαι όλες αυτές οι σκέψεις να γίνονταν πραγματικότητα; Θα είχε καταστραφεί το σύμπαν!
Θυμήσου τις χίλιες μύριες καταστροφές που έχουν περάσει από το νου σου για σένα, για τα παιδιά σου, για την υγεία σου, για τα οικονομικά σου, για τη σχέση σου.
Οι σκέψεις όμως που επαναλαμβάνονται ξανά και ξανά μέσα στο νου σου, γίνονται τελικά υποσυνείδητος προγραμματισμός.
Τι σημαίνει αυτό; Φαντάσου ότι μαθαίνεις να οδηγείς. Στην αρχή σκέφτεσαι: «Σηκώνω το δεξί πόδι από το γκάζι, πατάω αμπραγιάζ, αλλάζω ταχύτητα, βάζω το πόδι στο γκάζι...» Σε λίγο καιρό, όταν αυτή η σκέψη έχει γίνει ξανά και ξανά μέσα στο νου σου, δε χρειάζεται πια να σκέφτεσαι τίποτε. Ένας καινούργιος προγραμματισμός έχει μπει στο υποσυνείδητό σου, και οδηγείς σαν αυτό να συμβαίνει από μόνο του.
Το ίδιο συμβαίνει με κάθε συνειδητή σκέψη. Όταν αυτή επαναλαμβάνεται για μεγάλο χρονικό διάστημα, τότε γίνεται υποσυνείδητος προγραμματισμός. Και τότε τα αποτελέσματά της εμφανίζονται στην πραγματικότητά σου, σαν από μόνα τους, είτε συνειδητοποιείς ότι εσύ το δημιούργησες αυτό είτε όχι.
Για παράδειγμα, αν κάνεις για πολύ καιρό την σκέψη «είμαι μονίμως απένταρος», τότε δημιουργείς έναν υποσυνείδητο προγραμματισμό που κάνει τον εαυτό σου απένταρο, χωρίς καμία συνειδητή δική σου προσπάθεια. Γίνεται σαν από μόνο του!
Συνήθως οι άνθρωποι αναρωτιούνται πως γίνεται μονίμως να καταλήγουν μόνοι και χωρίς τα χρήματα που χρειάζονται. Μα επειδή έχουν δημιουργήσει (μόνοι τους!) τον αρνητικό προγραμματισμό, μέσα από σκέψεις που επαναλαμβάνουν διαρκώς.
Όπως έχουμε προγραμματίσει τον εαυτό μας να οδηγεί το αυτοκίνητο χωρίς να το σκεφτόμαστε, να γίνεται αυτό σαν από μόνο του, με τον ίδιο τρόπο τον έχουμε προγραμματίσει να είναί αδιάφορος ή θυμωμένος, χαρούμενος, αγχωμένος, αισιόδοξος ή θλιμμένος, μόνος, ευτυχισμένος ή οτιδήποτε άλλο.
Και βέβαια, ποτέ δε φταίμε εμείς γι'αυτό...έτσι μάθαμε να πιστεύουμε! Αιτία είναι πάντα οι άλλοι, οι καταστάσεις που δε μας ευνοούν, η τύχη, ο καιρός...οτιδήποτε άλλο εκτός από τον έναν, το δημιουργό της πραγματικότητάς μας, τον εαυτό μας.
«Μα», ακούω μια αγανακτισμένη αντίδραση, «σκέφτομαι όπως σκέφτομαι επειδή η σχέση μου πάει χάλια». Όχι. Η σχέση σου πάει χάλια επειδή σκέφτεσαι όπως σκέφτεσαι.
Αν θέλεις να δεις τι σκέψεις κάνεις, κοίταξε πώς είναι οι διάφοροι τομείς της ζωής σου. Οι σκέψεις που παίζεις σαν cd μέσα στο νου σου δημιουργούν, σαν από μόνες τους, την πραγματικότητα που βιώνεις στον κάθε τομέα.
Πώς είναι τα οικονομικά σου; Ποιες είναι οι σκέψεις που συχνά γυρίζουν μέσα στο νου σου γύρω από τα χρήματα;
Πώς είναι η ερωτική σου σχέση; Ποιες σκέψεις στριφογυρίζουν μέσα σου γύρω από τον έρωτα; Πόσο σου αξίζει να τον έχεις, πόσο ερωτικός είσαι;
Ποιες είναι οι σκέψεις που κάνεις για τους φίλους, τη χαρά, την διασκέδαση, την κοινωνικότητα, την υγεία; Πώς είναι η πραγματικότητά σου σ'όλα αυτά;
Και για να προλάβω τις δικαιολογίες που πιθανώς αρχίζουν να βγαίνουν σαν χείμαρρος από μέσα σου, θα σου πω πως, το να σκέφτεσαι θετικά μία ώρα την εβδομάδα ή πέντε μέρες το μήνα, δεν φτάνει.
Αν έπλενες τα δόντια σου μία φορά την εβδομάδα, θα περίμενες να είναι γερά και ολόλευκα; Αν χτένιζες τα μαλλιά σου πέντε φορές το μήνα, πώς θα ήταν; Αν έχτιζες ένα σπίτι και τοποθετούσες φύρδην-μίγδην διάφορα και πρόχειρα υλικά, «ό,τι προκύπτει», πώς θα ήταν αυτό το σπίτι; Φαντάζομαι ότι θα απείχε πολύ από το σπίτι των ονείρων σου...Αλλά το ίδιο δεν κάνουμε συχνά και με το νου μας. Φύρδην-μίγδην σκέψεις και...ό,τι προκύπτει, που συχνά είναι ένα σωρό σκέψεις κριτικής, γκρίνιας κλπ.
Οι σκέψεις μας είναι το έργο της ζωής μας. Είναι ένα πάρα πολύ σημαντικό έργο, αφού με τις σκέψεις μας χτίζουμε αυτά που ζούμε. Βέβαια η αλήθεια είναι ότι δεν είναι και τόσο εύκολο αυτό το έργο, γιατί πολύ συχνά ούτε καν συνειδητοποιούμε ότι σκεφτόμαστε αρνητικά όταν σκεφτόμαστε αρνητικά. Όμως, όταν έχουμε τη γνώση και πειθαρχήσουμε για λίγο το νου μας, τότε οι αλλαγές που συμβαίνουν είναι εκπληκτικά μεγάλες, τέτοιες που ούτε καν μπορείς να τις φανταστείς αυτή τη στιγμή.
Όταν μάθεις πώς δημιουργείται ο υποσυνείδητος προγραμματισμός, τότε καταλαβαίνεις ότι δεν είναι καθόλου υποχρεωτικό να κουβαλάς μια αποτυχία ή μια έλλειψη χαράς σε κάποιον τομέα της ζωής σου. Κι αυτό είναι το συναρπαστικό με τη γνώση. Μπορείς να κάνεις τα πράγματα να συμβαίνουν έτσι όπως θέλεις εσύ να είναι, χωρίς να χτυπιέσαι και να αγωνίζεσαι, με αμφίβολα αποτελέσματα.
Όταν βιώσεις μέσα από την πράξη ότι το μέλλον σου εξαρτάται από τις συνειδητές σου σκέψεις, τότε σου γίνεται και εύκολο και ευχάριστο να αρχίσεις να πειθαρχείς το νου σου. Τότε, κάνεις κέφι να επαναλαμβάνεις ξανά και ξανά στο νου σου καινούργιες συνειδητές σκέψεις που δημιουργούν καινούργιους υποσυνείδητους προγραμματισμούς.
Κι όσο γεμίζεις τον νου σου με σκέψεις ευχάριστες και δημιουργικές γύρω από αυτά που στ'αλήθεια θέλει η ψυχούλα σου, τόσο οι αγχωτικές, οι απαισιόδοξες και καταστροφικές σκέψεις αναγκάζονται να στριμώχνονται σε όλο και λιγότερο χώρο, μέχρι που πια δε μένει μέσα στο νου σου χώρος γι'αυτές. Και τότε, έτσι απλά, τόσο απλά, δεν μπορούν να είναι μέσα στο νου σου και, σαν επακόλουθο, δεν μπορούν να δημιουργούν τις αντίστοιχες καταστάσεις στη ζωή σου.
Αν υπάρχει κάτι στη ζωή σου που δεν το θέλεις, τότε πάρε τώρα, αυτή τη στιγμή, την απόφαση που μόνον εσύ μπορείς να πάρεις και που θα το διώξει από τη ζωή σου. Σταμάτα να το έχεις συνέχεια στο νου σου και να σκέφτεσαι γι'αυτό, να ανησυχείς γι'αυτό, να μιλάς γι'αυτό! Η ενέργεια που του δίνεις το κρατάει ζωντανό.
Όσο περισσότερο θεριεύει μέσα στη σκέψη σου και στα συναισθήματά σου, τόσο περισσότερο θεριεύει και στη ζωή σου. Απόσυρε την ενέργειά σου, κι αυτό θα πάψει να υπάρχει. Όπως έλεγαν και οι σοφές γιαγιάδες, «ό,τι αφήνεις, σ'αφήνει».
Όλοι λίγο-πολύ ξέρουμε πόσο μπορεί ν'αντέξει ένα φυτό χωρίς πότισμα, χωρίς φως, χωρίς ήλιο, χωρίς αέρα. Σιγά-σιγά μαραζώνει και πεθαίνει. Ακριβώς το ίδιο γίνεται και με το όποιο σου πρόβλημα. Τη δική σου δύναμη χρησιμοποιεί για να υπάρχει, τη δική σου ενέργεια. Χωρίς αυτήν, απλά, πεθαίνει.
Όσο περισσότερο το σκέφτεσαι, τόσο πιο έντονα γίνονται τα συναισθήματα, τόσο πιο δυνατό γίνεται το πρόβλημα. Αλλά αυτή είναι δική σου δύναμη, δεν είναι δική του! Είναι η δική σου ενέργεια που του δίνει ζωή.
Στη ζωή, παίρνουμε πάντα εκείνο πάνω στο οποίο συγκεντρώνουμε την προσοχή μας. Κάποιες φορές συγκεντρώνουμε την προσοχή μας, το νου μας, τις σκέψεις μας, σε κάτι που είναι καλό για μας, κι όταν το αποκτούμε, λέμε ότι είμαστε τυχεροί.
Κάποιες άλλες φορές τη συγκεντρώνουμε σε πράγματα που δεν είναι καλά για μας, κι όταν τα βιώνουμε, λέμε ότι είμαστε άτυχοι.
Κάποιες άλλες φορές τη συγκεντρώνουμε σε αντίθετα και αλληλοσυγκρουόμενα πράγματα. Για παράδειγμα: με θέλει-δε με θέλει, είμαι όμορφη-είμαι χάλια, μπορώ-δεν μπορώ...Μια σύγχυση δηλαδή. Και ακριβώς αυτό έχουμε. Μια σύγχυση. Σε πόσα πράγματα σου συμβαίνει αυτό; Ένα βήμα μπρος και ένα πίσω; Πότε πάνω, πότε κάτω; Σε πολλά φαντάζομαι, όπως συμβαίνει σχεδόν με όλους.
Αλλά αυτό που είναι σημαντικό να δούμε ότι συμβαίνει εδώ, είναι πως όλο τούτο είναι ένα δικό μας παιχνίδι. Από εμάς για εμάς. Το παιχνίδι είναι στημένο από εμάς τους ίδιους, και το αστείο είναι ότι ξαφνιαζόμαστε ή θυμώνουμε όταν βιώνουμε αυτό που τόσο καλά ετοιμάσαμε για να το ζήσουμε.
Όμως εδώ τα καλά νέα είναι ότι η γνώση είναι έτοιμη να μας υπηρετήσει, να μας βοηθήσει και να μας ανοίξει δρόμους για να βρούμε λύσεις στα προβλήματά μας. Υπάρχουν στη διάθεσή μας βιβλία, σεμινάρια, ειδικοί, διαλέξεις, διάφορες πηγές γνώσης, που μας ανοίγουν καινούργιους ορίζοντες.
Όταν μάθεις τον τρόπο να βρίσκεσαι συχνά σε κατάσταση αισιοδοξίας και δύναμης, τότε η καλή συναισθηματική και φυσική σου κατάσταση στην οποία θα βρίσκεσαι θα σε υποστηρίζει σε ό,τι κι αν κάνεις. Θα έχεις τα αποτελέσματα που επιθυμείς να έχεις στη ζωή σου, και μάλιστα με εύκολο τρόπο.
Ο πρίγκιπας με το άσπρο άλογο που περιμένεις, είναι μάλλον βέβαιο ότι δε θα έρθει για να σε πάρει μαζί του την ώρα που βλέπεις βαριεστημένα τηλεόραση στον καναπέ. Αν θέλεις ένα καλύτερο αποτέλεσμα στις σχέσεις σου, στη δουλειά σου ή οπουδήποτε αλλού, ανοίξου σε καινούργιες ιδέες και εμπειρίες. Η ζωή είναι μια ατέλειωτη πηγή από τόσα πολλά και διαφορετικά πράγματα, και μπορείς να τη σχεδιάσεις όπως την επιθυμείς.
Εσύ υφαίνεις τη ζωή σου, στιγμή τη στιγμή. Όσο ανοίγεσαι στη ζωή, τόσο ανοίγεται και η ζωή σε σένα. Ψάξε για εμπειρίες που διευρύνουν το νου σου και τη ζωή σου, που σε δυναμώνουν και σε κάνουν να αισθάνεσαι καλύτερα. Αναζήτησέ τις στη μουσική, στο διάβασμα, στις ταινίες, στο θέατρο, στις εκδρομές, στο χορό, σε καινούργιους παρέες, σε σπορ, σε ταξίδια...
Αντί να νιώθεις,όπως συχνά συμβαίνει,ένα σβολαράκι από χώμα, που θυμώνει επειδή οι άλλοι δεν το κάνουν ευτυχισμένο, σήκω αυτή τη στιγμή από την καρέκλα σου και μπες στο παιχνίδι της ζωής.
Μια λάθος σκέψη που θα μπορούσες ίσως να κάνεις αυτή τη στιγμή είναι μια σκέψη σαν αυτή: «Υποφέρω σ'αυτή τη ζωή. Θα την περάσω όπως-όπως, αλλά θα ανταμειφθώ στον παράδεισο». Αυτό είναι μεγάλο ρίσκο! Είναι πολύ καλύτερα να σκεφτείς:« Ό,τι κι αν συμβαίνει εκεί στην αιωνιότητα, θα βάλω στόχο, αυτή τη στιγμή, να ζήσω μια όμορφη ζωή, εδώ και τώρα».
Ξέρεις πότε νοιώθουμε τη μεγαλύτερη μοναξιά; Όταν ο πρωταρχικός μας στόχος είναι ο εαυτός μας και η προσωπική μας ασφάλεια. Τότε γινόμαστε καχύποπτοι, κλείνουμε λίγο-λίγο τα σύνορά μας, κι αυτή η απομόνωση μας στεγνώνει. Και πότε νιώθουμε τη μεγαλύτερη ευτυχία; Όταν αγαπάμε και δημιουργούμε!
Είμαστε κοινωνικά όντα που έχουμε ανάγκη την αγάπη, το νοιάξιμο, το δόσιμο, το μοίρασμα, το να νιώθουμε σημαντικοί δημιουργώντας, κάνοντας πράγματα που είναι καλά για μας και τους άλλους, όποια κι αν είναι αυτά, από ένα ωραίο γεύμα μέχρι μια σημαντική καριέρα. Κι αν αναρωτιέσαι: «Μα είναι δυνατόν; Μπορώ να φέρω τον παράδεισο στη ζωή μου;» θα σου απαντήσω με βεβαιότητα: «Ναι, μπορείς!». Ξεκίνα από σήμερα κιόλας με μια σημαντική απόφαση. Όμως, όταν τη βάλεις στη δράση, κάν'το σαν παιχνίδι.
Δεσμεύσου σ'αυτήν με το κέφι και το πάθος που νιώθεις όταν παίζεις κάποιο παιχνίδι στο οποίο θέλεις να νικήσεις. Πες λοιπόν σήμερα στον εαυτό σου, με το κέφι και τη δέσμευση του νικητή:
«Σήμερα δε θα κάνω το χατίρι κανενός φόβου, καμιάς αρνητικής, καταστροφικής σκέψης, και δε θα την αφήσω να χτίζει μέσα στο κεφάλι μου αυτό που δε θέλω να ζήσω!»
Δήλωσέ το στον εαυτό σου με αποφασιστικότητα, με κέφι και με πάθος. Πες το πολλές φορές, σαν να παίζεις σ'ένα παιχνίδι στο οποίο θέλεις να νικήσεις. Πες το πολλές φορές, για να γίνει η εγγραφή του στο νου σου και να γίνει ένας υποσυνείδητος προγραμματισμός.
Φαντάζεσαι τότε πόσο απελευθερωμένος θα νιώθεις; Πόσο βάρος θα έχει φύγει από πάνω σου; Πόσος χώρος θα υπάρχει πια μέσα στο νου σου για σκέψεις θετικές, αισιόδοξες, δημιουργικές; Θυμήσου πόσες φορές μέχρι τώρα σου έρχονται κατά καιρούς όμορφες σκέψεις, γεμάτες έμπνευση, για διάφορα πράγματα, που όμως χάνονται μέσα στο άγχος της καθημερινότητας. Αυτό δεν θα συμβαίνει πια. Ο νους σου, ξεκάθαρος και δυνατός, μπορεί πια να ασχοληθεί και να χτίσει όλα αυτά που θέλεις, αντί να καταναλώνεται σ'αυτό που δε θέλεις.
Μια επίσης σημαντική απόφαση που χρειάζεται να πάρεις σήμερα αφορά εσένα και την πραγματικότητα. Να θυμάσαι πάντα να...μην τσακώνεσαι με την πραγματικότητα. Η πραγματικότητα πάντα κερδίζει!
Το να κάθεσαι να θυμώνεις, να γκρινιάζεις ή να κλαις με κάποια πράγματα που συμβαίνουν στην πραγματικότητά σου ενώ δε θα ήθελες να συμβαίνουν, δεν έχει κανένα νόημα. Αυτά εξακολουθούν να συμβαίνουν.
Πέτα λοιπόν από πάνω σου το άγχος την γκρίνια την άρνηση, που είναι η τροφή όλων αυτών που δε θέλεις.
Βάλε ένα χαμόγελο στο πρόσωπο σου, λέγε καλημέρα στη ζωή όταν ξυπνάς, και χτίσε με τις σκέψεις σου το καινούργιο, αυτό που θέλεις να ζήσεις.
Συνήθισε να γεμίζεις κάθε μέρα όλο και περισσότερο το νου σου με σκέψεις όμορφες, αισιόδοξες, τρελές, χαρούμενες, γεμάτες αγάπη.