90's
Στις 27/7/1991, ο καναδός Μπράιαν Άνταμς έγινε κι επισήμως ο άντρας των ονείρων πολλών κοριτσιών με την απόλυτη ερωτική μπαλάντα «(Everything I do) I Do it for you». Λίγο αργότερα, ακολούθησε το υποδεέστερο κατά τη γνώμη μου «Please, forgive me».
Η «προβληματική» -όχι νοητικά ή ψυχολογικά…χμ, το ψυχολογικά το συζητάμε βέβαια- Ουίτνεϊ Χιούστον, που ακόμα δεν έχει ξεμπλέξει με τις ανοησίες των ναρκωτικών, παίζει μαζί με τον Κέβιν Κόστνερ στο «Bodyguard» και διασκευάζει ένα παλιό κομμάτι. Αποτέλεσμα το «I Will always love you» να γίνει η μεγαλύτερη επιτυχία της και από τις 28/11/1992 να παραμείνει 14 εβδομάδες στην κορυφή – χρόνος ρεκόρ, αφού μέχρι τότε τα περισσότερα τραγούδια έμεναν το πολύ μέχρι 6-7 βδομάδες. Και μετά από αυτό, απλά χάθηκε.
Και μιλώντας για καμένη περίπτωση, η Mimi, για τους κοινούς θνητούς γνωστή και ως Μαράια Κάρεϊ, κάνει ένα χριστουγεννιάτικο δώρο στον εαυτό της και φτάνει στο Νο1 στις 25/12/1993 με το «Hero». Μετά έβγαλε κανά δυο cd και το ‘ριξε στις πλαστικές. Κάπως έτσι καίγονται τα εγκεφαλικά κύτταρα…
Άλλη περίπτωση Σουηδών με μεγάλη παγκόσμια επιτυχία μετά τους ABBA, εκτός των Ace of Base δεν υπήρχε. Μάλιστα, το «Happy Nation», το debut album τους έβγαλε άπειρα hits. Πρώτο που φτάνει στην κορυφή στις 12/3/1994, το «The Sign». Δυστυχώς, η ξανθιά Λιν και βασική τραγουδίστρια, εγκαταλείπει το συγκρότημα μετά από έναν δίσκο, θέλοντας να αφοσιωθεί στην οικογένειά της. Αν και χαρίζει τη φωνή της σε μερικά μεταγενέστερα τραγούδια, δεδομένου ότι πρόκειται για κυριολεκτική οικογένεια, το συγκρότημα χάνεται.
Στις 9/9/1995 η Μισέλ Φάιφερ είναι ακόμα μια από τις μεγαλύτερες star του πλανήτη. Η δε ταινία της «Dangerous Minds» ένα στοίχημα, αφού αποδέχεται τον πρωταγωνιστικό ρόλο, παίρνοντας τα ηνία από τον Άντι Γκαρσία που ήταν η αρχική επιλογή. Την ταινία βοήθησε πολύ η επιτυχία που είχε το soundtrack του Coolio (feat. L.V.) «Gangsta’s Paradise» - στο video clip εμφανίζεται η ίδια η Φάιφερ - , που είναι ένα από τα καλύτερα soundtrack όλων των εποχών. Εσύ τι λες;
Θέε μου θέλω να πεθάνω. 14 εβδομάδες (από τις 3/8/1996) έμεινε στην κορυφή το «Macarena» των Los Del Rio. Δεν σχολιάζω καν!
Ήταν 5, η μια έκανε μήνυση στον Έντι Μέρφι, η άλλη παντρεύτηκε τον Ντέιβιντ Μπέκαμ και οι άλλες τρεις έκαναν δυο-τρεις επιτυχίες και ξεχάστηκαν. Τότε όμως, στις 22/2/1997, οι Spice Girls ήταν δεν ήταν απλά «Wannabe» stars. Έκαναν σαματά – ναι – και ταινία!
Αν το «Gangsta’s Paradise» ανήκει στα καλύτερα soundtrack ταινιών, τότε το «My Heart will go on» της Σελίν Ντιόν και του «Τιτανικού» (28/2/1998) κατέχει τα πρωτεία. Και επειδή αυτός ο χαρακτηρισμός είναι πολύ σοβαρός, η ουσία είναι ότι μας τρέλανε όλους.
Και η δεκαετία κλείνει με το μεγαλύτερο teen girl pop icon και το «Baby on more time». Στις 30/1/1999 η Μπρίτνεϊ Σπίαρς ήταν ακόμα παρθένα -συγγνώμη, αλλά αν δεν ντρεπόταν εκείνη που το’λεγε, θα ντραπώ εγώ που απλά το αναμεταδίδω;- τα είχε με τον Τζάστιν Τίμπερλεϊκ, δεν είχε ξυρίσει το κεφάλι της και δεν είχε αρνηθεί να τραγουδήσει το «Telephone» της Lady Gaga. Όταν λέω εγώ για τις ξανθιές…
00's
Ο θρύλος της κιθάρας Κάρλος Σαντάνα κυκλοφορεί στο τέλος της προηγούμενης δεκαετίας το 15ο album του «Supernatural», μια δουλειά που αγκαλιάζει pop, rock, r’n’b και latin με τρόπο τέτοιο, ώστε να του χαρίσει 9 Grammy, 15 φορές πλατίνα και δύο τεράστια hits. Και τα δύο φυσικά έφτασαν στην κορυφή του Billboard. Πρώτο το «Maria Maria» από τις 8/4/00 και για 10 βδομάδες και ύστερα το «Smooth» που έμεινε 12 εβδομάδες στο Νο1.
Γυναικεία υπόθεση όσο δεν πάει. Το «Independent Woman» των Destiny’s Child, του συγκροτήματος που καθιέρωσε την Μπιγιόνσε ως την πρώτη ξανθιά μαύρη τραγουδίστρια, συγγνώμη ως το επόμενο δυνατό όνομα ήθελα να πω, έμεινε από τις 18/11/00 και για 11 βδομάδες στην κορυφή. Ένα γ***** τραγούδι για μια γ***** ταινία (Charlie’s Angels). Οι Destiny’s έχουν κι άλλα Νο1 να χαίρονται, όπως το «Bootylicious».
Στην δεκαετία που κυριαρχεί η r’n’b πάνω από τα μισά Νο1 προέρχονται από αυτό είδος. Όπως το «Dilemma» (17/8/02 και για 10 βδομάδες) του Νέλι και της Κέλι Ρόουλαντ, γνωστής και ως "ξαδέρφη της Μπιγιόνσε".
Τον θυμάσαι τον πρώτο λευκό ράπερ, «μουσικό» παιδί του Dr. Dre; Ναι, ναι για εκείνον τον ξανθό λέω, που αποφάσισε να κάνει («καταπληκτική») ταινία τη ζωή του στο 8 Miles, με μητέρα την Κιμ Μπείσινγκερ. Μπορεί να υπάρχει ένα τεράστιο χάσμα δημιουργικότητας και έμπνευσης από το «Lose Youself» -9/11/02 για 12 βδομάδες- του Έμινεμ μέχρι το πρόσφατο «Recovery», όμως ο Έμινεμ παραμένει μοναδικός στο είδος του.
Στις 8/3/03 στο Νο1 έφτασε το «Gucci Φόρεμα». Μισό…κάπου μπερδεύτηκα. Α ναι, το «In Da Club» του 50Cent – υποθέτω το όνομα κρύβει και κάποιο συμβολισμό για το ύψος του; Ή μήπως ήταν ανάποδα; S#*!, και τώρα είμαι στη διαδικασία του αν έκανε το αυγό την κότα ή η κότα το αυγό… Άλλο τραγούδι του που έπιασε κορυφή: «Candy Shop» στις 5/3/05.
Φαντάσου να έβγαινε τραγούδι στην Ελλάδα «οι γοφοί δεν ψεύδονται»…Ξεπερνώντας τον τίτλο, θέλω να σου θυμίσω τι χόρευες όλο το καλοκαίρι του 2006. Μωρέ, εγώ δεν σε πιστεύω ότι χόρευες καλύτερα από τη Σακίρα το «Hips don’t lie» (17/6/06);
2007= χρονιά του Timbaland. Δύο από τους καλύτερους δίσκους της δεκαετίας είχαν την υπογραφή του. Το «Future Love/Sex Sounds» του Τζάστιν Τίμπερλεϊκ και το «Loose» της Νέλι Φουρτάδο. Θες να μετρήσουμε Νο1 και ταυτόχρονα τραγουδάρες; «Promiscuous» (8/7/06), «Say It Right» (24/2/07) από τη Νέλι, «SexyBack» (9/9/06), «My Love» (11/11/06), «What Goes around…comes around» (3/3/07) από τον Τζάστιν. Δεν τα λες και λίγα.
9/6/07 η αρχή του τέλους. Όταν έκανε την πρώτη της τεράστια επιτυχία η Ριάνα – δεν είναι το πρώτο Νο1 βέβαια. «Umbrella». Δεν μπορώ να πω ότι τα singles της δεν είναι κομματάρες, αλλά η γυναίκα δεν είναι να ανοίξει το στόμα της σε live. Οι νότες φεύγουν τρέχοντας από τον χώρο.
Το κορίτσι-lollypop Κέιτι Πέρι ήθελε να σοκάρει και να κάνει τους στίχους της moto. Δεν της πήρε και πολύ. Τι θα απαντήσεις αν σου πω «I Kissed a girl» (7/5/08); - εκτός από μπράβο; «…and I liked it» βέβαια.
Την αγαπώ, αλήθεια την αγαπώ. Και μπορώ να σου πω ότι είναι απίστευτη live. Αλλά, δεν μπορώ. Κάθε φορά που τη βλέπω να χορεύει το «Single Ladies (Put a Ring on It)» -13/12/08 για 4 εβδομάδες- νιώθω ότι σείεται η Γη. Σε παρακαλώ, πες μου ότι το παρατηρείς και εσύ στο video clip. Ότι χορεύει λες και έχει πάρει…κάτι παράνομο. Σου θυμίζω ότι το τραγούδι έχει κάνει μόδα, με τον Τίμπερλεϊκ να της κάνει πλάκα στα γυρίσματα του video και τον Ομπάμα να κάνει την χαρακτηριστική κίνηση του χεριού από το χορευτικό.
Σχεδόν με σιγουριά μπορώ να σου πω ότι οι Black Eyed Peas είναι, αν όχι η μοναδική, τότε από τις ελάχιστες περιπτώσεις που έχουν στο ενεργητικό τους δυο συνεχόμενα Νο1 με 12 και 14 βδομάδες ψηλά. «Boom Boom Boom» (18/4/09) και «I Got a Feeling» (11/7/09). Να το μετατρέψουμε χρονικά; Σχεδόν μισό χρόνο στο Νο1. Το 'πιασες;
Αλήθεια, θα το ανοίξουμε αυτό το θέμα; Και πως ξεκινάς να μιλάς για το φαινόμενο της δεκαετίας; Από 17/1/09, άλλαξε η εικόνα της μουσικής. Φαίνεται πως αυτό συμβαίνει μια, άντε δυο φορές ανά δεκαετία, όταν εμφανίζονται καλλιτέχνες που σε επηρεάζουν, σε συγκλονίζουν, σε ταρακουνούν. Και σ’ αρέσει, δεν σ’ αρέσει, για μας αυτή είναι η Lady Gaga. Όχι επειδή το «Just Dance» είναι ένα από τα πολλά Νο1 της. Όχι επειδή το «Poker Face» (11/4/09) είναι η επιτομή του pop τραγουδιού. Άλλωστε, αυτή είναι η έφηβη Gaga. Η πραγματική Gaga εμφανίζεται δειλά δειλά με το Paparazzi και με το «Bad Romance» – που δεν έφτασαν ποτέ στο Νο1, αλήθεια; Το «Bad Romance», το καλύτερο τραγούδι της;. Και ποιος καλύτερος τρόπος υπάρχει για να κλείσει μια 1000άδα No1 από το «Born This Way» (26/2/11), που μπορεί μουσικά να μην είναι η καλύτερη στιγμή της, αλλά αποδεικνύει όλα αυτά που λέμε. Γιατί σε περίπτωση που δεν το έχεις καταλάβει, η Gaga είναι η μοναδική από εκατοντάδες καλλιτέχνες που προσποιούνται και κρύβονται πίσω από το δάκτυλό τους, που μπορεί, τολμάει και παλεύει με τον τρόπο της για τα δικαιώματα όσων ακόμα παραγκωνίζονται. Ok, φυσικά παλεύει και για την ίδια – άλλωστε το έχει πει: η καριέρα της είναι για όσους θεωρούνται φρικιά, σαν κι εκείνη. Αλλά σκέψου λίγο: ποιος άλλος το κάνει; Βρήκες έστω έναν; Ακριβώς.
www.downtown.gr
