Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΗΜΑΤΟΣ
Ο χρυσός χρησιμοποιούνταν όχι μόνο για την κατασκευή κοσμημάτων αλλά και για να στολίζει τα παλάτια των βασιλιάδων, τους ιερούς ναούς και τα αγάλματα .Στην αρχαιότητα, στενά συνδεδεμένος με την θρησκεία, ο χρυσός σε μορφή κοσμημάτων και πολυτίμων αντικειμένων, προσφέρονταν ως δώρο και θυσία στους ειδωλολατρικούς θεούς.
Σήμερα όλοι αυτοί οι αμύθητοι θησαυροί από την αρχαιότητα αλλά και από τους νεώτερους χρόνους, κοσμούν τις αίθουσες των πιο γνωστών Μουσείων ανά τον κόσμο και αποτελούν ακόμη και τώρα πηγή έμπνευσης για τους δημιουργούς του σύγχρονου κοσμήματος.
Το κόσμημα είναι ένα έργο Τέχνης, ένα σύμβολο πλούτου, δύναμης και ομορφιάς.
Από την απαρχή του κόσμου, για τον άνθρωπο ο χρυσός θύμιζε την λάμψη του ήλιου και το ασήμι την λάμψη της σελήνης. Με πρώτα εργαλεία τη φωτιά και το σφυρί, ο άνθρωπος έπλασε αυτά τα πολύτιμα μέταλλα μεταμορφώνοντας τα σε αριστουργήματα εξαιρετικής λεπτότητας και τεχνικής.
Ο χρυσός στην αρχαιότητα ήταν σχετικά άφθονος σε σύγκριση με την εποχή μας. Τα αρχαιολογικά ευρήματα δείχνουν ότι την εποχή που ανέτειλαν οι πρώτοι μεγάλοι πολιτισμοί στις έφορες κοιλάδες της Μεσοποταμίας και της Αιγύπτου, στην Περσία και στα νησιά του Αιγαίου, με κέντρο την Κρήτη, η τέχνη της χρυσοχοΐας ήταν διαδεδομένη και εξαιρετικά εξελιγμένη.Ο χρυσός χρησιμοποιούνταν όχι μόνο για την κατασκευή κοσμημάτων αλλά και για να στολίζει τα παλάτια των βασιλιάδων, τους ιερούς ναούς και τα αγάλματα .Στην αρχαιότητα, στενά συνδεδεμένος με την θρησκεία, ο χρυσός σε μορφή κοσμημάτων και πολυτίμων αντικειμένων, προσφέρονταν ως δώρο και θυσία στους ειδωλολατρικούς θεούς.
Θησαυροί αμύθητης άξιας που έχουν βρεθεί μέσα σε τάφους στις αρχαιολογικές ανασκαφές, δείχνουν ότι το κόσμημα συνόδευε τον άνθρωπο ακόμα και στην τελευταία του κατοικία.
Ο πιο γνωστός, ο βασιλικός Τάφος του Φαραώ Τουταγχαμών, ένα πραγματικό θησαυροφυλάκιο αρχαίων κοσμημάτων και πολύτιμων αντικειμένων.
Και φυσικά ο θησαυρός του Πριάμου στην Τροία, ο πλούτος του Μινωικού και του Μυκηναϊκού Πολιτισμού, ο θησαυρός του Φιλίππου Β΄ της Μακεδονίας στην Βεργίνα και του Ναού του Σολομώντα, στην πόλη της Ιερουσαλήμ, που σύμφωνα με τις περιγραφές της Παλαιάς Διαθήκης, τα πάντα ήταν καλυμμένα από χρυσό καθώς και η Κιβωτός της Διαθήκης, το πιο ιερό αντικείμενο όπου φυλάσσονταν οι δέκα εντολές που δόθηκαν στο Μωυσή στο Όρος Σινά, κατασκευασμένη από ξύλο κέδρου και επενδεδυμένη με φύλλα χρυσού και όνυχα.
Αργότερα στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία όπου οι αυτοκράτορες ντυμένοι με στολές στολισμένες με χρυσό έλαμπαν επιστρέφοντας από στρατιωτικούς θριάμβους και λεηλασίες φέρνοντας μαζί τους πολύτιμα λάφυρα. Αυτή η αφθονία έστρεψε τους Ρωμαίους στην δημιουργία πολυτίμων αντικειμένων και κοσμημάτων. Χαρακτηριστικό είναι αυτό που αναφέρει ο Πλούταρχος, ότι σε σπίτια Ρωμαίων τα έπιπλα ήταν από χρυσό και ασήμι.
Και φυσικά το Βυζάντιο, πλούσια πηγή πολύτιμων, κατά βάση θρησκευτικών αντικειμένων, από χρυσό, ασήμι, πολύτιμους λίθους και σμάλτο. Πολλά από αυτά, αργότερα όταν διαμελίστηκε η Βυζαντινή αυτοκρατορία μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης, μεταφέρθηκαν στη Βενετία στη Βασιλική Αυλή του Άγιου Μάρκου.
Στην Ιταλία, τη Γαλλία, τη Αυστρία, την Ισπανία, τη Μεγάλη Βρετανία και τη Ρωσία μόνο η αριστοκρατία είχε την εποχή εκείνη το προνόμιο να φορά κοσμήματα. Χιλιάδες διαμάντια και άλλοι πολύτιμοι λίθοι και μέταλλα κοσμούσαν τα στέμματα και τα κοσμήματα των Βασιλικών αυλών .Ο πιο γνωστός, ο βασιλικός Τάφος του Φαραώ Τουταγχαμών, ένα πραγματικό θησαυροφυλάκιο αρχαίων κοσμημάτων και πολύτιμων αντικειμένων.
Και φυσικά ο θησαυρός του Πριάμου στην Τροία, ο πλούτος του Μινωικού και του Μυκηναϊκού Πολιτισμού, ο θησαυρός του Φιλίππου Β΄ της Μακεδονίας στην Βεργίνα και του Ναού του Σολομώντα, στην πόλη της Ιερουσαλήμ, που σύμφωνα με τις περιγραφές της Παλαιάς Διαθήκης, τα πάντα ήταν καλυμμένα από χρυσό καθώς και η Κιβωτός της Διαθήκης, το πιο ιερό αντικείμενο όπου φυλάσσονταν οι δέκα εντολές που δόθηκαν στο Μωυσή στο Όρος Σινά, κατασκευασμένη από ξύλο κέδρου και επενδεδυμένη με φύλλα χρυσού και όνυχα.
Αργότερα στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία όπου οι αυτοκράτορες ντυμένοι με στολές στολισμένες με χρυσό έλαμπαν επιστρέφοντας από στρατιωτικούς θριάμβους και λεηλασίες φέρνοντας μαζί τους πολύτιμα λάφυρα. Αυτή η αφθονία έστρεψε τους Ρωμαίους στην δημιουργία πολυτίμων αντικειμένων και κοσμημάτων. Χαρακτηριστικό είναι αυτό που αναφέρει ο Πλούταρχος, ότι σε σπίτια Ρωμαίων τα έπιπλα ήταν από χρυσό και ασήμι.
Και φυσικά το Βυζάντιο, πλούσια πηγή πολύτιμων, κατά βάση θρησκευτικών αντικειμένων, από χρυσό, ασήμι, πολύτιμους λίθους και σμάλτο. Πολλά από αυτά, αργότερα όταν διαμελίστηκε η Βυζαντινή αυτοκρατορία μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης, μεταφέρθηκαν στη Βενετία στη Βασιλική Αυλή του Άγιου Μάρκου.
Σήμερα όλοι αυτοί οι αμύθητοι θησαυροί από την αρχαιότητα αλλά και από τους νεώτερους χρόνους, κοσμούν τις αίθουσες των πιο γνωστών Μουσείων ανά τον κόσμο και αποτελούν ακόμη και τώρα πηγή έμπνευσης για τους δημιουργούς του σύγχρονου κοσμήματος.