Έτσι πολλές γυναίκες (76%) και ζευγάρια (24%) επισκέπτονται τον ψυχολόγο ζητώντας συμβουλές ως προς την παρεμβατικότητα της πεθεράς. Από τις γυναίκες αυτές το 63% ήταν άγαμες ενώ το 37% έγγαμες. Αντίστοιχα, τα ζευγάρια που επισκέφτηκαν τον ψυχολόγο στο μεγαλύτερο ποσοστό ήταν έγγαμα (82%). Συγκεκριμένα, η έρευνα έδειξε ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των γυναικών και των ζευγαριών που έρχονται στον ειδικό με αίτημα την παρεμβατική συμπεριφοράς της πεθεράς είναι ηλικίας 20 έως 40 ετών. Αυτό συμβαίνει γιατί σε αυτή
Οι διαμάχες μεταξύ πεθεράς και νύφης είναι πιο έντονες καθώς η κάθε μία προσπαθεί να επιδιώξει ή να διατηρήσει τη κυριαρχία της και να προβάλει την προσωπική της αξία, υποκινούμενη από το συναίσθημα της ιδιοκτησίας και το φόβο της ανασφάλειας. Η πεθερά πιστεύει ότι έχει δικαίωμα να συμβουλεύει το γιο ή τη νύφη της. Σκέφτεται ότι είναι πιο μεγάλη, έχει πιο πολλές γνώσεις και πείρα που μπορεί να είναι χρήσιμη στους νεότερους. Από την άλλη, η νύφη νιώθει ότι η πεθερά με την παρεμβολή της εισχωρεί σε πεδία της δικής της κυριαρχίας. Η πεθερά θεωρεί τον γιο της δικό της παιδί, ενώ η νύφη τον θεωρεί δικό της άντρα. Δύο άτομα διεκδικούν κυριαρχία πάνω σ έναν τρίτο. Η πεθερά αισθάνεται ότι η νύφη προσπαθεί να απομακρύνει τον γιο της από κοντά της, ενώ η νύφη φοβάται ότι η πεθερά προσπαθεί να τον κρατήσει κοντά της.
Τα ζευγάρια 40 ετών και άνω είχαν πιο σαφή όρια ως προς την οικογένεια προέλευσης και η παρεμβατικότητα της μητέρας του γιου δεν ήταν μεγάλη (συμβιβασμός η αποδοχή). Στην χρονική αυτή περίοδο, τα όρια που προστατεύουν το ζευγάρι έχουν πια διαμορφωθεί, και ως εκ τούτου η παρέμβαση των γονιών και των συγγενών δεν αποτελεί σημείο διένεξης.
Ένα άλλο σημαντικό εύρημα της έρευνας είναι η σκιαγράφηση των χαρακτηριστικών του άνδρα που δυσχεραίνουν τη σχέση με τη σύζυγο του, καθώς είναι εκείνα που τον καθιστούν προσκολλημένο στη μητέρα του. Στο μεγαλύτερο ποσοστό τους, οι άνδρες κατά 24% βασίζονται στη γνώμη της μητέρας τους και κατά 22% δεν παίρνουν μέρος στη διαμάχη ανάμεσα στη μητέρα και τη σύντροφο τους. Επίσης, το 13% δίνει στη μητέρα του αναφορά για κάθε δραστηριότητά του, ενώ μεγάλο ποσοστό θεωρεί υποχρέωση να παραστεί με τη πατρογονική του οικογένεια σε υποχρεώσεις -γάμους, βαφτίσια-(11%) ενώ δυσκολεύεται να της πει όχι (10%).
Παράλληλα, η έρευνα ανέδειξε εκείνες τις συμπεριφορές των πεθερών που θεωρούνται παρεμβατικές και δημιουργούν προβλήματα στο ζευγάρι. Στο μεγαλύτερο ποσοστό τους, οι ελληνίδες μητέρες τείνουν να παρεμβαίνουν στη διαπαιδαγώγηση των εγγονιών τους (24%), να ζητάνε από το γιο να τις πάει στο γιατρό ή για ψώνια (19%), να τηλεφωνούν καθημερινά και πάνω από 2 φορές (17%) και να κριτικάρουν τη νύφη τους αναφορικά με τη καθαριότητα του σπιτιού ή το μαγείρεμα (16%).
Την έρευνα πραγματοποίησαν η Κλινικός Ψυχολόγος, Δρ. Χαρά Νομικού, Παν/μιο II Le Mirail Toulouse, Ερευνητικό Κέντρο CERPP, Γαλλία και οι συνεργάτες της, βασιζόμενοι σε στοιχεία ατόμων και ζευγαριών που ζήτησαν ψυχολογική βοήθεια για την παρεμβατικότητα της ελληνίδας μητέρας στη σχέση του άνδρα με τη σύντροφο του κατά το έτη 2007, 2008 και 2009.
www.in2life.gr
