Έρρικα Πρεζεράκου: Μιλάει στο περιοδικό People

Φοράει μαύρη κολλητή φόρμα, γκρι αθλητικά παπούτσια και, καθώς κατεβαίνει τη μικρή κατηφόρα που καταλήγει στο σημείο συνάντησής της με την ομάδα των συνεργατών του People για τη φωτογράφησή της, βγάζει τα γυαλιά ηλίου που φοράει και χαμογελάει σηκώνοντας ψηλά δύο νάιλον διάφανες σακούλες.


«Έφερα γλυκά να φάμε: σάμαλι, γαλακτομπούρεκο, κανταΐφι, μπακλαβά. Απ’ όλα!». Τους χαιρετάει όλους γεμάτη ενέργεια, βάζει το κινητό της –που χτυπάει συνεχώς– στο αθόρυβο και τρώει με όρεξη την πρώτη μεγάλη μπουκιά από το ζεστό ταψάκι με το σιμιγδαλένιο χαλβά.

Πάντα έτρωγες πολύ;
Όσο έκανα αθλητισμό, ήμουν πάντοτε σε κάποιο πολύ αυστηρό πρόγραμμα διατροφής, από το οποίο ποτέ δεν έκανα παρεκκλίσεις ή γουρουνιές. Να φανταστείς ότι το σώμα μου ήταν σαν λαμπάδα. Εδώ και έναν περίπου χρόνο, όμως, ο οργανισμός μου με ανέχεται! Σε καθημερινή βάση, σχεδόν, τρώω γλυκά, παγωτά, πίτσες, σουβλάκια, τα πάντα. Από το ένα άκρο που ήμουν, πήγα στο άλλο και τον τελευταίο μήνα επανέρχομαι σιγά σιγά στη διατροφή μου αρχίζοντας να ισορροπώ. Τώρα καταλαβαίνω πόσες τοξίνες έχουν όλα αυτά που τρώμε. Πιστεύω πως όλες οι γυναίκες που έχουν κυτταρίτιδα, την έχουν αποκτήσει εξαιτίας της διατροφής και μόνο.

Θα ήθελες να είχες το σωματότυπο ενός μοντέλου, δεδομένου ότι, λόγω του αθλητισμού, έχεις πολλούς μυς;
Δεν θα ήθελα να αλλάξω τίποτα επάνω μου. Αλίμονο, αν είχα παράπονο, θα έπεφτε φωτιά να με κάψει! Ποτέ δεν είχα κόμπλεξ ούτε τη γυναικεία ματαιοδοξία να φτάσω το τέλειο. Πιστεύω πως είμαι μια χαρά. Ποτέ δεν έκανα εξαντλητική δίαιτα, ούτε χρησιμοποίησα χάπια αδυνατίσματος. Όλα πηγάζουν από μέσα μας. Όταν είσαι καλά, και κυτταρίτιδα να έχεις, φεύγει αμέσως. Το παν είναι να σκεφτόμαστε θετικά.

Πάντοτε σκεφτόσουν έτσι; Δεν υπήρξαν φορές που ήσουν πολύ άσχημα ψυχολογικά;
Η δυσκολότερη περίοδος της ζωής μου ήταν πέρσι, όταν έχασα τον παππού μου.

Σήμερα, σε ποιον λες «σ’ αγαπώ»;
Σε πολλούς ανθρώπους. Στη μαμά μου, στους φίλους μου – γενικά είμαι πολύ δοτική και λειτουργώ αποκλειστικά με το συναίσθημά μου. Πιστεύω πως είμαι πολύ τυχερή ως άνθρωπος, γιατί είχα και έχω κοντά μου ανθρώπους που με αγαπούν με ανιδιοτέλεια.

Αλήθεια, θα μπορούσες να κάνεις ένα παιδί εκτός γάμου;
Νομίζω πως όχι. Το βρίσκω πολύ εγωιστικό, γιατί θα κάλυπτε τη δική μου ανάγκη για συντροφικότητα. Το παιδί μου θέλω να έχει σωστά πρότυπα. Θα ήθελα να βρω έναν άνθρωπο, να τον ερωτευτώ παράφορα, να κάνουμε οικογένεια και να γεράσουμε μαζί. Με αυτές τις προϋποθέσεις θέλω να κάνω παιδιά και, αργότερα, να τα καμαρώνω που θα έχουν ανοίξει τα φτερά τους και θα έχουν γίνει αυτόνομοι άνθρωποι. Δεν θέλω να γίνω μία μάνα που θα «κρέμεται» και θα εξαρτάται από τα παιδιά της. Ωστόσο, ποτέ μου δεν έχω κατηγορήσει τις γυναίκες που επέλεξαν να κάνουν παιδιά εκτός γάμου. Απλά εγώ επιλέγω κάτι άλλο.


http://www.stylista.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...