Τα συμπτώματα μπορεί να κυμαίνονται από βαριά ή δυσλειτουργική μητριακή αιμορραγία, σφοδρό πόνο, ανεξήγητη αναιμία ή πρόβλημα πίεσης από τα αναπτυσσόμενα λειομυώματα. Η στειρότητα και οι επαναλαμβανόμενες αποβολές έχουν συνδεθεί με τα λειομυώματα, τα οποία παραμορφώνουν την μήτρα.
Τι θεραπείες υπάρχουν?
Οι θεραπείες μπορεί να περιλαμβάνουν την θεραπεία προγεστερόνης, αντισυλληπτική θεραπεία (από το στόμα) και/ή φαρμακευτική θεραπεία για να μειωθεί το μέγεθος του λειομυώματος ή των πολλαπλών λειομυωμάτων. Η διάρκεια της θεραπείας με φάρμακα διαφέρει, παρόλα αυτά είναι γνωστό ότι η κατάπαυση των φαρμάκων συνήθως καταλήγει στην επανεμφάνιση του λειομυώματος.
Η χειρουργική θεραπεία μπορεί να είναι συντηρητική ή πιο δραστική. Για τις γυναίκες που δεν επιθυμούν να αφαιρέσουν την μήτρα, η μυομεκτομή είναι μια σωστή επιλογή για την συνέχιση της γονιμότητας. Οι γυναίκες που δεν επιθυμούν άλλα παιδιά, ίσως θα θέλουν να εξετάσουν την περίπτωση αφαίρεσης της μήτρας ξέροντας ότι τα πολλαπλά λειομυώματα έχουν ποσοστό επανεμφάνισης 50%, ενώ τα μεμονωμένα λειομυώματα επιστρέφουν σε ποσοστό 10-20% των αναφερόμενων μελετών.
Η μυομεκτομή μπορεί να πραγματοποιηθεί είτε με υστεροσκόπηση είτε μέσω κοιλιακής προσέγγισης, με λαπαροσκοπηση, που αποτελει και την θεραπεια εκλογης. Οι ασθενείς που ενδιαφέρονται για την μυομεκτομή θα πρέπει να έχουν υπ’όψιν τους ότι εάν συλλάβουν ,η πιθανότητα καισαρικής τομής είναι αρκετά μεγάλη.
Ο στόχος του γιατρού είναι πάντα να διαλέγει την πιο αποτελεσματική και λιγότερο προβληματική και επίπονη επιλογή για τους ασθενείς που υποβάλλονται σε θεραπεία για αυτήν την κοινή γυναικολογική πάθηση.
www.iator.gr
