Ο όρος αυτός χρησιμοποιήθηκε επιστημονικά για να περιγράψει την αδυναμία ανθρώπων να έχουν σεξουαλική ζωή λόγω δυσμορφιών ή έλλειψης γεννητικών οργάνων, καταστάσεις σοβαρά παθολογικές. Άλλες παράμετροι εμφάνισης της ασεξουαλικότητας μπορούν να προέλθουν από διάφορα ταμπού που δημιουργήθηκαν ή κληροδοτήθηκαν από τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση που έλαβε ένας άνθρωπος στην παιδική και εφηβική του ηλικία, από κάποιες τραυματικές, κυρίως σεξουαλικές, εμπειρίες του παρελθόντος, από διάφορες ψυχιατρικές νόσους και τα συνακόλουθά τους αλλά και από συγκεκριμένα θρησκευτικά δόγματα (μοναχοί, ασκητές) και όσα αυτά πρεσβεύουν.
Από πολλούς η ασεξουαλικότητα θεωρείται ως σεξουαλική δυσλειτουργία ή ως καταπιεσμένη ομοφυλοφιλία. Για την πραγματική υπόσταση της ασεξουαλικότητας είναι ακόμη πολύ λίγα γνωστά. Η επιστήμη τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει να ασχολείται με αυτή και, μέσω ελάχιστων ερευνών, αναζητά να ανακαλύψει τι συμβαίνει με τους ανθρώπους που δεν έχουν ερωτική επιθυμία. Φυσικά, πρέπει να γίνει ένας διαχωρισμός μεταξύ αυτών που το βιώνουν ως πρόβλημα και αναζητούν θεραπεία γι’αυτό και όσων θεωρούν εαυτούς ικανοποιημένους από αυτή την κατάσταση. Όσον αφορά στο θέμα της οργανικότητας, δεν υπάρχουν έρευνες που να στηρίζουν ότι δυσλειτουργεί ο μηχανισμός της διέγερσης σε υγιείς ενήλικες που δηλώνουν ασεξουαλικοί. Υπό αυτές τις συνθήκες, μιλάμε για μια συνειδητή επιλογή του ανθρώπου να μη βιώνει ερωτική επιθυμία και σεξουαλική διέγερση, επιλογή που σίγουρα εγείρει πλήθος ερωτημάτων και υποθέσεων. Μερικά από αυτά θα μπορούσαν να είναι : ποιοι παράγοντες διαπαιδαγώγησης, μάθησης, εμπειρίας, συνθηκών ζωής γενικότερα, συνέβαλαν στο να προσδιορίσει κάποιος τον εαυτό του ως ασεξουαλικό; Υπάρχουν περιπτώσεις ανθρώπων των οποίων ο εγκέφαλος δεν ανταποκρίνεται στα ερωτικά ερεθίσματα από το περιβάλλον; Θα μπορούσε να ειδωθεί ως αντίδραση στην υπερβολική προβολή και υπερπροσφορά του σεξ στη σύγχρονη εποχή; Έχουν επηρεάσει τους ανθρώπους οι αλλαγές στους ρόλους των δύο φίλων σε τέτοιο βαθμό ώστε, φοβούμενοι να διεκδικήσουν τη σεξουαλική τους ικανοποίηση, τελικά να την αρνούνται; Είναι δυνατό να μιλάμε για σεξουαλικό προσανατολισμό χωρίς συγκεκριμένο αντικείμενο στόχευσης, τον άλλο άνθρωπο του ίδιου ή του διαφορετικού φύλου; Και αν υφίσταται η έννοια της επιλογής, γιατί τελικά κάποιος επιλέγει να είναι ασεξουαλικός ;
Με τα νέα δεδομένα, η ασεξουαλικότητα είναι ένας όρος που περιγράφει τους ανθρώπους, που υποστηρίζουν ότι δεν έχουν κανένα απολύτως σεξουαλικό ενδιαφέρον για τους συνανθρώπους τους και αντίστοιχα δεν κάνουν ερωτικές σχέσεις. Οι άνθρωποι που αυτοκαθορίζονται ως ασεξουαλικοί αναφέρουν ελλιπή ή ανύπαρκτη σεξουαλική παρόρμηση και επιθυμία, χωρίς εμφανή παθολογικά αίτια. Θεωρούν ως ένα φυσικό και εγγενές χαρακτηριστικό τους την αδιαφορία ή αποστροφή για σωματική επαφή με άτομα του άλλου ή του ίδιου φύλου. Διαχωρίζουν την δική τους, όπως λένε, έμφυτη και γενετικά καθορισμένη κατάσταση που βιώνουν, από τη συνειδητή επιλογή ανθρώπων που απέχουν από το σεξ λόγω κοινωνικών ή θρησκευτικών πεποιθήσεων. Αντιτίθενται αποφασιστικά ενάντια στην υπόθεση ότι η ασεξουαλικότητα ισοδυναμεί με αρρωστημένη σεξουαλική καταπίεση,υποστηρίζουν ότι η στάση τους δε δηλώνει απογοήτευση, άμυνα ή σεξουαλική δυσλειτουργία αλλά ότι έχουν τη δική τους σεξουαλική ταυτότητα.
Όπως αναφέρουν στον διαδυκτιακό ιστοχώρο όπου έχει δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια, η ασεξουαλικότητα αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του εαυτού τους. Κάθε ασεξουαλικός άνθρωπος βιώνει και ανταποκρίνεται στις προσωπικές σχέσεις, την έλξη και τη διέγερση, στις ίδιες συναισθηματικές ανάγκες με διαφορετικό τρόπο απ ΄ ότι οι σεξουαλικοί, για παράδειγμα κάποιοι ασεξουαλικοί είναι ευτυχισμένοι μόνοι τους, άλλοι με κοντινούς φίλους, ενώ άλλοι αναζητούν ρομαντικές και μόνιμες σχέσεις με σταθερούς συντρόφους. Ο τρόπος να διατηρηθούν τέτοιου είδους σχέσεις μεταξύ ασεξουαλικών και σεξουαλικών ανθρώπων σίγουρα αποτελεί μια πρόκληση για το κάθε ζευγάρι.
Όσον αφορά στη έλξη, αρκετοί ασεξουαλικοί αναφέρουν ότι τη βιώνουν μεν αλλά δε νιώθουν την ανάγκη να την εκτονώσουν σεξουαλικά. Συνήθως οι ασεξουαλικοί που έλκονται από ένα συγκεκριμένο φύλο αυτοπροσδιορίζονται ως λεσβίες, ομοφυλόφιλοι, αμφιφυλόφιλοι ή straight. Για το θέμα της διέγερσης, οι ασεξουαλικοί υποστηρίζουν πως αποτελεί μια φυσιολογική αντίδραση που δεν συνδέεται απαραίτητα με την επιθυμία να βρουν σεξουαλικό σύντροφο. Κάποιοι μπορεί να αυνανίζονται περιστασιακά χωρίς να επιθυμούν να συνεβρεθούν σεξουαλικά. Άλλοι βιώνουν ελάχιστη ή και καθόλου διέγερση, κάτι που δε θεωρούν πρόβλημα, καθώς, όπως αναφέρουν, επενδύουν την ενέργειά τους σε άλλες δραστηριότητες.
Οι ασεξουαλικοί που παρουσιάζονται στον οργανωμένο διαδυκτιακό χώρο τους, αναφέρουν επίσης πως πάντα ήταν ασεξουαλικοί και είναι πιθανό να γίνουν σεξουαλικοί κάποια στιγμή της ζωής τους, όπως μπορεί να συμβεί και το αντίθετο, ενώ άλλοι είναι πιθανό να θεωρήσουν τους εαυτούς τους ασεξουαλικούς για μια συγκεκριμένη περίοδο της ζωής τους. Πιστεύουν πως δε χρειάζεται να υπάρχουν όρια και στεγανά για να χαρακτηρίσει κάποιος τον εαυτό του ασεξουαλικό, και φαίνεται πως με τον τρόπο τους απενοχοποιούν, κατά κάποιο τρόπο, την έλλειψη ερωτικής επιθυμίας ή διάθεσης για σεξουαλική εμπλοκή. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι αναφέρουν πως η έλλειψη διέγερσης σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να είναι σύμπτωμα παθολογικής κατάστασης γι΄αυτό και παροτρύνουν τους ανθρώπους που δεν είχαν ποτέ διέγερση ή έχασαν ξαφνικά το ενδιαφέρον τους για σεξ να απευθυνθούν σε γιατρό για οργανικό έλεγχο.
Σίγουρα, η ασεξουαλικότητα μπορεί να αποτελέσει ένα πολύ ενδιαφέρον και πλούσιο πεδίο έρευνας για την επιστημονική κοινότητα, καθώς τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι πολλά και οι απαντήσεις θα έρθουν από τους ίδιους τους ανθρώπους που, για τους δικούς τους λόγους ο καθένας, αυτοχαρακτηρίζονται ως ασεξουαλικοί.
sxeseis.gr
