Έρωτας = χημεία ;

Ένας φίλος μου είπε, ότι ο έρωτας είναι ένας τύπος από την χημεία…
…που αν περάσει το πρώτο 18μηνο, αυτός ο τύπος χάνεται!
Σκέπτομαι… Ναι, ωραία, είναι χημεία…, συμφωνώ απόλυτα!
Και μάλιστα μια χημεία που όταν βρεις το άλλο μισό του τύπου, μπορεί να προκαλέσει μια τρομερή έκρηξη από συναισθήματα .


Δεν θα συμφωνήσω όμως ότι μετά από 18 μήνες (βάζουν και χρονικό περιθώριο οι επιστήμονες) αυτός εξαντλείται!
Έτσι του έδωσα την εξής απάντηση
- Μπορεί να εξαντληθεί, μπορεί και να χαθεί, όπως επίσης μπορεί καν να μην φτάσει εκεί που λένε, αλλά όμως δεν μπορεί να τελειώνει πάντα στο 18μηνο.
- Με κοιτά, δηλαδή;
- Κοίτα. Ας το δούμε σαν να είναι ένας μαθηματικός τύπος χημείας:
Έρωτας = Έλξη + πόθος (ερωτική επιθυμία) Χ διάρκεια.

Ας το αναλύσουμε
Αν κάποιο από αυτά τα στοιχεία φύγει, τότε ναι, ο έρωτας μπορεί να διαλυθεί. Αν όμως κάποιο από αυτά τα στοιχεία ενδυναμωθεί, τότε συνεπάγεται ότι θα προκληθεί αγάπη!
- Εσύ λες ότι τελειώνει. Ωραία, εγώ παίρνω τον τύπο και τον αλλάζω
Έρωτας = έλξη + πάθος Χ διάρκεια/θέληση Χ (αντοχή + επιθυμία)
Αν ο έρωτας έχει όλα αυτά τα συστατικά θα εξελιχτεί σε αγάπη.

Από την άλλη, αν πούμε ότι κάποιο από αυτά τα στοιχεία εξαφανιστεί - στο χέρι μας είναι - τότε πρέπει εμείς οι ίδιοι να βάλουμε μέσα στο τύπο αυτό, ένα άλλο στοιχείο που μπορεί να μας δώσει πίσω αυτό που πάει να χαθεί!

Ο έρωτας λοιπόν αποτελείτε από :
Το άλλο κομμάτι του εαυτού μας που ερωτευόμαστε +
Το alter ego+
Το άλλο μου εγώ+
Η ανάγκη μας να θέλουμε κάποιον  πολύ. Τόσο πολύ που να μην μπορούμε να κάνουμε χωρίς αυτόν. +
Να είμαστε μαζί του και να γεμίζουμε χαρά και δύναμη, ηρεμία και γαλήνη.+
Αν αυτό το άτομο είναι μακριά να θέλουμε απεγνωσμένα να είμαστε κοντά του. +
Να περνάμε τόσο όμορφα στην αγκαλιά κάποιου και να νοιώθουμε πως όλος ο κόσμος βρίσκεται στα πόδια μας.+
Νιώθουμε να λειτουργούν και 5 αισθήσεις μας, νιώθουμε να πλησιάζουμε το Θεό αλλά και τον θάνατο.+
Νιώθουμε ότι όλα τα προβλήματα είναι λυμένα ή μπορούν να ξεπεραστούν με την παρουσία του άλλου. +
Να φαίνονται  όλα μικρά μπροστά σε αυτή την συνεύρεση την ερωτική, την σωματική, την επαφή με όποιον τρόπο. Ακόμα και στην πλατωνική μορφή της σχέσης. +
Αν δεν έχει γίνει ο άλλος δικός μας, μόνο και μόνο η παρουσία του να μας γεμίζει την ψυχή.
Αυτά λοιπόν τα στοιχεία είναι που κάνουν τον έρωτα να εξελίσσεται και να περνά στο ανώτερο στάδιο της χημείας που λέγετε αγάπη!
θα σας δώσω ένα αποτέλεσμα που βγήκε από μια ομάδα επιστημόνων που ερεύνησε τον έρωτα και έβγαλε το εξής συμπέρασμα:
Οι ειδικοί εξηγούν τον  έρωτα, ως ένα παιχνίδι των ορμονών που ξεκινάει σαν ένας διάλογος εξ αποστάσεως μεταξύ δύο ανθρώπων χάρη στις φερομόνες. Αυτές εκκρίνονται από αδένες, που βρίσκονται κοντά στα γεννητικά όργανα και χωρίς να το συνειδητοποιούμε εισχωρούν στο οσφρητικό μας σύστημα, στη συνέχεια στον εγκέφαλό μας και... ο  έρωτας «χτυπάει κατακούτελα».
Στη συνέχεια, ένα χαμόγελο, μια ματιά, μια κουβέντα κινητοποιούν μέσα μας ευχάριστα συναισθήματα που κι αυτά με τη σειρά τους προκαλούν έκκριση αδρεναλίνης και ντοπαμίνης, κάτι που μας κάνει να χρειαζόμαστε και να επιθυμούμε σφοδρά την παρουσία του άλλου... Ένας έρωτας γεννιέται. O έρωτας αυτός μπορεί να είναι πράγματι πολύ δυνατός και να οδηγήσει σε μια έντονη και βαθιά ερωτική σχέση.
Τελικά είναι ένα μυστήριο ο έρωτας… Ένα μυστήριο, που ποτέ και κάνεις μας δεν θα μπορέσει να το εξηγήσει ακριβώς, αλλά ούτε και να δώσει την χρονική διάρκεια του, ούτε την εξέλιξή του….
Ένα μυστήριο που λέγεται “έρωτας”, δεν ξέρεις που ,πως κι από πού θα σου έρθει στο κεφάλι - εύχομαι να μην έρθει κατακούτελα - ένα άγνωστο μυστήριο που έχει μείνει ανεξιχνίαστο στο πέρασμα του χρόνου!
Είναι ένα μυστήριο, που ο καθένας μας αν κάτσει και  ασχοληθει - γιατί το θέλει πραγματικά - και το λύσει, τότε ένα είναι σίγουρο. Θα είναι πιο δυνατός στην ζωή έχοντας μαζί του το άλλο του μισό!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...