Ενδυναμώστε το αίσθημα της ασφάλειας στο παιδί σας.
O θεσμός του γάμου σήμερα περνά- ει μεγάλη κρίση. Στις αναπτυγμένες χώρες υπολογίζεται ότι ένας γάμος στους δυο καταλήγει σε διαζύγιο. Ωστόσο τα παιδιά είναι αυτά που βιώνουν πιο έντονα τα γεγονότα, που πιθανώς να τους προκαλέσουν ψυχολογικά προβλήματα, που μπορούν να τα επηρεάσουν σ’ όλη τους τη ζωή.
Τα πιο συχνά αισθήματα που βιώνουν τα παιδιά λόγω διαζυγίου των γονέων τους εί- ναι τα εξής:
• Φ όβος της εγκατάλειψης. Νιώθουν ότι όταν χάνουν τον ένα γονέα, ίσως να χάσουν και τον άλλο και να μείνουν μόνα στον κόσμο. Φοβούνται επίσης, ότι μπορεί να χάσουν και άλλα άτομα του ευρύτερου οικογενειακού τους περιβάλλοντος όπως τον παππού, τη γιαγιά, τους φίλους ακόμη και τα κατοικίδιά τους.
• Φόβος της αλλαγής. Αισθάνονται ότι ο κό- σμος που ζούσαν θ’ αλλάξει ριζικά. Έτσι βι- ώνουν μεγάλη ανασφάλεια. Φοβούνται ότι η καθημερινή τους ρουτίνα θ’ αλλάξει ή θα χαθεί για πάντα.
• Βιώνουν επίσης και ενοχή τις περισσότερες φορές. Πιστεύουν ότι αυτά τα ίδια προκάλε- σαν τη διαμάχη μεταξύ του πατέρα και της μητέρας τους. Η κατάσταση επιδεινώνεται από τους καυγά- δες των γονέων πριν το χωρισμό. Ιδιαίτερα, αν ο ένας εκ των γονέων υποκινήσει το παιδί εναντίον του άλλου γονιού, τότε το παιδί τραυ- ματίζεται βαριά και ο ψυχικός του πόνος είναι μεγάλος. Όλα αυτά τα συναισθήματα οδηγούν τα παιδιά να γίνουν νευρικά, επιθετικά και ανεπίδεκτα συνεργασίας.
Άλλες φορές οδηγούνται στην απομόνωση ή στην κατάθλιψη και φθάνουν καμιά φορά να μιλούν για αυτοκτονία. Πα- ρουσιάζουν επίσης διαταραχές στη διατροφή τους και στον ύπνο τους. Η αυτοεκτίμησή τους μειώνεται, οι σχέσεις με τους φίλους τους περνούν κρίση. Κατά την περίοδο της εφηβείας υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες να εγκατα- λείψουν το σχολείο, να γίνουν χρήστες εξαρτησι- ογόνων ουσιών και αλκοόλ. Επειδή τα αισθήματα, που βιώνουν τα παιδιά, εί- ναι πολύ οδυνηρά, γι’ αυτό οι γονείς είναι σημαντι- κό να συνεργαστούν με το παιδί τους. Να του εξη- γήσουν με ήπιο τρόπο, χωρίς αλληλοκατηγορίες, τι συμβαίνει, ποιος είναι ο δικός τους ρόλος και τι τελικά θα συμβεί γι’ αυτά. Να περάσουν στα παι- διά τους σαφές το μήνυμα, ότι οι γονείς τους πα- ραμένουν γονείς τους, συνεχίζουν να τ’ αγαπούν, έστω και αν ο γάμος τους διαλύεται. Να κρατή- σουν το παιδί μακριά από δικαστικές διαμάχες για την κηδεμονία και κυρίως να μη του επιβάλλουν να διαλέξει έναν από τους δύο γονείς.
Επίσης πρέπει να σέβονται ο ένας τον άλλον. Μέσα σ’ ένα πολιτισμένο περιβάλλον ο πόνος είναι λιγότερος για όλους. Οι γονείς είναι σωστό να ενδυναμώνουν το αίσθημα της ασφάλειας και προστασίας που παρέχουν προς το παιδί τους. Να φροντίζουν να μη αλλάξει το περιβάλλον και τις καθημερινές του δραστηριότητες. Κυρίως πρέπει να προσέξουν να μην αναζητήσουν ψυχολογική στήριξη στα παιδιά τους. Υπάρχουν ειδικοί σύμ- βουλοι γι’ αυτό που πρέπει να επισκεφτούν για να στηριχτούν οι ίδιοι ή να στηρίξουν και τα παιδιά τους. Μελέτες έχουν δείξει ότι γονείς που συνερ- γάστηκαν αρμονικά μεταξύ τους και με τα παιδιά τους είχαν πολύ λιγότερες οδυνηρές συνέπειες μετά το διαζύγιο.
Είναι πραγματικά μια τρικυμιώδης καταιγίδα το διαζύγιο. Επαφίεται όμως στα δικά μας χέρια να μην έχουμε θύματα, αλλά επιζώντες σώους και ασφαλισμένους σε γαλήνιο λιμάνι.
