Πρόκειται για την Ελληνίδα που αγάπησε και αγαπήθηκε παράφορα από τον σεΐχη Σάμι, και πολύ γρήγορα έπεσε στην άβυσσο του Ισλάμ, αφού κακοποιήθηκε μέχρι θανάτου από τον ίδιο της τον σύζυγο. Τελικά τα κατάφερε και αναδύθηκε χάρις την κινηματογραφική απόδραση της από τη Σαουδική Αραβία πάντα με τη βοήθεια της μητέρας της καθώς η ίδια ήταν κυοφορούσα στον γιό της και νόμιμο διάδοχο του Σεΐχη. Η κυρία Συμεωνίδου έχει κυκλοφορήσει τρία βιβλία με τη συνταρακτική αυτοβιογραφία της από τον βασανισμό και τις δύσκολες ώρες της κάτω υπό την εξουσία του Ισλάμ.
Η ίδια περιγράφει με γλαφυρότητα τα όσα της συνέβησαν.
«Στα 23 μου χρόνια είχα μόλις τελειώσει τις σπουδές μου στο Παρίσι και δούλευα ως αεροσυνοδός στην αεροπορική εταιρεία της Σαουδικής Αραβίας. Σ’ ένα ταξίδι γνώρισα το γοητευτικό Σαουδάραβα κυβερνήτη του αεροσκάφους. Η έλξη μεταξύ μας ήταν μοναδική. Από την πρώτη επαφή κατάλαβα ότι αυτός ο άντρας θα σημάδευε τη ζωή μου. Μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα ο Σάμιελ Μαντίλ, ο γόνος μιας εκ των μεγαλυτέρων οικογενειών της Σαουδικής Αραβίας, μου έκανε πρόταση γάμου. Η στιγμή αυτή ήταν και η αρχή του εφιάλτη μου».
Της ζητήσαμε να μας μιλήσει για τη θέση της γυναίκας σήμερα στις αραβικές χώρες, για τις Ελληνίδες γυναίκες και την οικονομική κρίση, για τη γυναίκα μάνα, εργαζόμενη και δημιουργό.
-Σήμερα γιορτάζουμε την Ημέρα της Γυναίκας. Διανύουμε τον 21ο αιώνα και μέχρι σήμερα λιθοβολούνται ή κακοποιούνται γυναίκες στα μουσουλμανικά κράτη.
Πιστεύετε μπορεί πράγματι να βελτιωθεί η θέση της γυναίκας στα αραβικά κράτη;
Δυστυχώς δεν βλέπω να βελτιώνεται καθόλου η θέση της γυναίκας στα αραβικά κράτη, αν και θα μπορούσε. Δεν διαφαίνεται όμως να υπάρχει η θέληση. Αυτό είναι ένα μεγάλο κομμάτι, η θέση της γυναίκας στα αραβικά κράτη, και οποιαδήποτε αλλαγή προς τα βελτίω θα επέφερε ανατροπές στο όλο θρησκευτικό σύστημα το οποίο και δεν θέλουν να διαταράξουν.
-Εσείς γνωρίσατε η ίδια την βία και τη σκληρότητα της μουσουλμανικής φαλλοκρατικής κοινωνίας και την περιγράφετε γλαφυρά στα βιβλία σας. Πιστεύετε ότι με το συγγραφικό σας έργο βάζετε ένα λιθαράκι στην ενημέρωση του δυτικού κόσμου για τα όσα συμβαίνουν στα αραβικά κράτη. Έχετε εισπράξει κάτι τέτοιο από μουσουλμάνες γυναίκες;
Τη βία και τη σκληρότητα του μουσουλμανικού φαλλοκρατικού κατεστημένου, τη βίωσα όσο κανείς άλλος και ως εκ τούτου, είμαι σε θέση με νηφαλιότητα να κάνω οποιαδήποτε διάκριση εν σχέσει με το δικό μας κόσμο. Θεωρώ ότι με τα βιβλία μου εκτός από την κατάθεση ψυχής , αποσκοπώ δίνοντας τη δική μου μαρτυρία, να φωτίσω όσο μπορώ και να ενημερώσω τις δυτικές γυναίκες και μάλιστα τις Ελληνίδες που έχουν εμπλακεί εν αγνοία τους σε τέτοιες υποθέσεις.. Η απήχηση των βιβλίων μου υπήρξε άμεση και καθοριστική αλλά από γυναίκες « θύματα», που δεν είναι οι ίδιες μουσουλμάνες .
-Το εμπόριο λευκής σάρκας-το trafficking- γνωρίζει άνθιση στην Ελλάδα- και τα θύματα του είναι πολλά. Γιατί οι Ελληνίδες παρά την απελευθέρωση τους δεν δείχνουν ευαισθητοποιημένες και δεν ασχολούνται σχεδόν καθόλου με το θέμα;
Πιθανολογώ ότι αν και απελευθερωμένες οι Ελληνίδες ή προς την οδό της ελευθερίας και πλήρους χειραφέτησης, βρίσκονται ακόμη ένα βήμα πίσω από την υπόλοιπη Ευρώπη διότι το θέμα αν και υπαρκτό δεν έχει κτυπήσει τη δικής τους πόρτα. Είναι θέμα χρόνου για να εισέλθει στη συνείδηση μας και αυτό.
-Πιστεύετε ότι σε περιόδους οικονομικής κρίσης, όπως αυτή που διανύουμε, η ισότητα των δύο φύλων τίθεται πάλι υπό αμφισβήτηση;
Θεωρητικά δεν τίθεται υπό αμφισβήτηση, αλλά στην πράξη έχω την εντύπωση ότι τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Ούτως ή άλλως οι καιροί είναι χαλεποί και ο « σώζων εαυτόν σωθήτω», με ισχύ και για τα δυο φύλα.
-Τελικά με την εξίσωση του ορίου συνταξιοδότησης των γυναικών με των αντρών χάνουμε ή κερδίζουμε;
Και στον τομέα αυτό πάλι χαμένη είναι η γυναίκα. Διότι έστω και να φύγει στα 50 της ή τα 55 της, βρίσκει τη γυναίκα καταπονημένη. Η βοήθεια της είναι αναγκαία για την ανατροφή και το μεγάλωμα των παιδιώ,ν όταν είναι μικρά και όχι πλέον στην ηλικία αυτή. Η εξομοίωση των ορίων ηλικίας δημιουργεί και αυτή μια ανισότητα. Καμιά γυναίκα καριέρας δεν δέχεται να συνταξιοδοτηθεί στα 50 της εκτός αν συντρέχουν σοβαροί λόγοι.
-Πόσο συμπαραστέκεται στη γυναίκα η κοινωνία μας; Έχω την αίσθηση ότι η μοναδική πρόοδος που έχουμε σημειώσει ως φύλο είναι να έχουμε περισσότερες υποχρεώσεις και τελικά λιγότερο χρόνο για να διαπαιδαγωγήσουμε τα παιδιά μας, να χαρούμε τη ζωή μας και να απολαύσουμε τις κατακτήσεις μας.
Είναι πολύ ασεθνής η στήριξη της κοινωνίας απέναντι στη γυναίκα. Μια κοινωνία η οποία υποβαστάζει απλά την γυναίκα ως δεκανίκι χωρίς να την αναγνωρίζει και να την τοποθετεί στο βάθρο που της ανήκει. Μια κοινωνία με υποκριτική τάση που τον μας έχει διανείμει σε μας τις γυναίκες ακόμη μια φορά δευτερεύοντα ρόλο.
-Στις μέρες μας τα κοινωνικά ταμπού έχουν καταρριφθεί και ζούμε δίπλα δίπλα με τους οικονομικούς μετανάστες. Τι θα συμβουλεύατε μια νέα κοπέλα που έχει ερωτευτεί ένα μουσουλμάνο;
Επειδή ακριβώς ζούμε ημέρες παγκοσμιοποίησης και κάποιοι θέλουν να μας κατατάξουν στο ίδιο « καλάθι» επικαλούμενοι τη ρήση
« παιδιά του ίδιου Θεού», θα έλεγα ανεπιφύλακτα να μην ενδώσει σε αυτά που της υπαγορεύει η καρδιά της, αλλά να ακούσει τη φωνή της λογικής. Πρόκειται για «ποσά ασυμβίβαστα».
-Παρακολουθείτε τα τούρκικα σίριαλ που σημειώνουν μεγάλη επιτυχία στη χώρα μας;
Όχι δεν παρακολουθώ αυτές τις δακρύβρεκτες ιστορίες πλάνης!
-Που πιστεύετε ότι οφείλεται αυτή η δημοφιλία τους;
Πατάνε ακριβώς σε κάποιες αξίες που τείνουν να χαθούν από τη δική μας κοινωνία ¨αγάπη, έρωτα οικογένεια» και οι οποίες σαφώς δεν έχουν να κάνουν με την τουρκική πραγματικότητα.
-Τι εύχεστε στη γυναίκα για τη γιορτή της;
Πάντα απτόητη παρά τις αντιξοότητες και τις δυσκολίες να είμαστε έτυμες για την κατάκτηση νέων « Έβερεστ και υψηλών στόχων». Θα τα καταφέρουμε!
Λίγα λόγια για την Αλεξάνδρα Συμεωνίδου
Η Αλεξάνδρα Συμεωνίδου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Ως γαλλοτραφής, ακολούθησε ανώτατες σπουδές στη Γαλλία (Γαλλική και Αγγλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο του Εξ Αν Προβάνς και στο Ινστιτούτο Πολιτικών Επιστημών –ΙΕΡ).
Εργάστηκε στα γραφεία του ΕΟΤ στο Παρίσι, στο τμήμα Δημοσίων Σχέσεων. Κατόπιν προσελήφθη στην εφημερίδα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, θέση που εγκατέλειψε για να εργαστεί ως αεροσυνοδός στη Σαούντια.
H Αθήνα, μετά τη σωτήρια απόδρασή της από τη Σαουδική Αραβία, θα μετατραπεί σε ορμητήριό της, όπου ύστερα από εικοσαετείς σκληρούς αγώνες προστασίας του μονάκριβου παιδιού της, καταφέρνει να αντιμετωπίσει το κατεστημένο σε έναν κόσμο που η γυναίκα μοιάζει απούσα. Οι επίμονοι αγώνες της για δικαίωση του παιδιού της και της ίδιας ευοδώνονται αποκτώντας τα πολυπόθητα δικαιώματα. O αγώνας των είκοσι χρόνων ανοίγει το δρόμο παραδειγματικά σε πολλές ταλαιπωρημένες υπάρξεις εξαιτίας κάποιου καταπιεστικού γάμου.
Ζει με το γιο της στην Αθήνα, όπου εργάζεται ως μεταφράστρια.Aνήκει στη Société des Gens de Lettres (Εταιρεία Γάλλων Συγγραφέων)με έδρα το Παρίσι. Έχει μεταφράσει τα έργα Ανδρομάχη, Ιφιγένεια και Αλέξανδρος ο Μέγας του Ρακίνα.
Σήμερα ασχολείται με τα κοινά.
Από τις εκδόσεις Λιβάνη κυκλοφορούν τα βιβλία της Εφιαλτικές Νύχτες στην Έρημο της Αραβίας, Αγώνας χωρίς Έλεος και Τα Μυστικά του Ουρανού.
