Περισσότερα χρόνια ζωής, και μάλιστα χωρίς υποτροπές και μεταστάσεις, προσφέρει στους καρκινοπαθείς ένα νέο τεστ.Τα δεδομένα που προσφέρει, όπως εξήγησε η Ελληνίδα πυρηνική γιατρός Αγγελική Πολύζου που πραγματοποιεί τις σχετικές έρευνες, συμβάλλουν στην εξατομίκευση της χημειοθεραπείας, ώστε αυτή να εξασφαλίζει το μάξιμουμ της ανταπόκρισης του οργανισμού κάθε ασθενούς.
Από τις μέχρι τώρα έρευνες, η ομάδα της δόκτορος Πολύζου διαπίστωσε ελπιδοφόρες προοπτικές για διάφορες μορφές της νόσου, όπως τον καρκίνο των ωοθηκών και του γαστρεντερικού συστήματος, το μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα, το μελάνωμα και τη λευχαιμία.
Το «τεστ εξατομικευμένης καρκινικής απάντησης», όπως ονομάζεται, αφορά τους καρκινοπαθείς οι οποίοι υποβάλλονται σε χειρουργική επέμβαση και πρόκειται να ακολουθήσουν χημειοθεραπεία. Βασίζεται ουσιαστικά στην καλλιέργεια ζωντανού καρκινικού ιστού με φάρμακα χημειοθεραπείας, με στόχο να εντοπιστούν αυτά που είναι πιο αποτελεσματικά για την περίπτωση του κάθε ασθενούς.
Η δρ Πολύζου εξήγησε ότι η χορήγηση κοινής φαρμακευτικής αγωγής σε ασθενείς με τον ίδιο τύπο καρκίνου είναι δυνατόν σε κάποιους από αυτούς να αποδειχτεί αποτελεσματική, ενώ σε κάποιους άλλους να αποβεί ακόμα και βλαβερή. «Είναι, λοιπόν, πολύ σημαντικό να μπορούμε να γνωρίζουμε πριν την έναρξη της θεραπείας ποια φάρμακα είναι τα καταλληλότερα για τον κάθε ασθενή ξεχωριστά» δήλωσε χαρακτηριστικά η επιστήμονας, τονίζοντας ότι η γνώση αυτή αυξάνει τις πιθανότητες για εξουδετέρωση των καρκινικών κυττάρων.
Σύμφωνα με τα μέχρι τώρα ευρήματα, ασθενείς που πήραν φάρμακα χημειοθεραπείας με βάση τα αποτελέσματα της συγκεκριμένης μεθόδου έζησαν πολλά περισσότερα χρόνια. Συγκεκριμένα, στον καρκίνο των ωοθηκών καταγράφηκε έως και τριπλάσια αύξηση της πενταετούς επιβίωσης και, την ίδια στιγμή, τέσσερις φορές μεγαλύτερη επιβίωση χωρίς υποτροπή - μετάσταση. Τριπλάσια αύξηση της επιβίωσης παρατηρήθηκε και στον καρκίνο του γαστρεντερικού συστήματος, ενώ στον καρκίνο του πνεύμονα διαπιστώθηκε βελτίωση της γενικότερης επιβίωσης χωρίς υποτροπή - μετάσταση. Παρόμοια αποτελέσματα καταγράφηκαν και στις περιπτώσεις του καρκίνου του μαστού, του εγκεφάλου, του μελανώματος, του ενδομητρίου και της λευχαιμίας.
