O βιασμός

**Το κείμενο που ακολουθεί είναι βασισμένο σε ορισμένα αληθινά γεγονότα.Πολλές ξεχωριστές ιστορίες περιπλέκονται σε μια.Σκοπός του κειμένου είναι τα νοήματα και όχι το καθ'αυτό περιεχόμενο.Τα ονόματα είναι πλασματικά και οι καταστάσεις είναι εξαιρετικά αλλαγμένες για να μην φωτoγραφίσουν κανέναν.Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις είναι τυχαία.


Η ΑΡΠΑΓΗ ΤΗΣ ΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ


Το αμφιθέατρο ήταν γεμάτο κορίτσια. Όσο έφτανε το μάτι μου δεξιά, έβλεπα κορίτσια. Αριστερά το ίδιο. Μπροστά επίσης. Μόνο πίσω μου, άκουγα μερικές αγορίστικες φωνές να μιλάνε για μπάλα. Ήταν ολοφάνερο πως είχα περάσει σε μια σχολή που η πλειοψηφία ήταν γένους θηλυκού. Δε με ενοχλούσε καθόλου αυτό. Απεναντίας. Μια ζωή έκανα παρέα περισσότερο με αγόρια. Να η ευκαιρία να γνωρίσω και καμμιά καινούρια φίλη. Με τον καιρό,όσο πήγαινα στις παρακολουθήσεις μιλούσα με τις συμφοιτήτριές μου και τις γνώριζα καλύτερα. Είχαν περάσει δυο μήνες ήδη και δε με είχε ενθουσιάσει καμμία ιδιαίτερα. Τα περισσότερα ήταν κορίτσια από την επαρχία που είχαν έρθει διψασμένα για να πιούν την πρωτεύουσα και ταυτόχρονα ψαρωμένα, άρα ήταν επικίνδυνο γι’αυτές να πέσουν εύκολα θύματα κανενός επιτήδιου ή να την πατήσουν μέσα από τις προσωπικές τους επιλογές. Ένα πρωί καθόμουν στην κλασσική θέση μου και περίμενα να αρχίσει η παράδοση του μαθήματος λιγάκι αγουροξυπνημένη. Ήρθαν ταυτόχρονα στην τάξη δυο κορίτσια ,το ένα το είχα ξαναδεί κάποια στιγμή, το άλλο δεν το θυμόμουνα καθόλου και καθησανε δίπλα μου .Μεταξύ τους γνωριζόντουσταν. Η μια με ρώτησε πώς με λένε και ανοίξαμε συζήτηση. Η άλλη δε μιλούσε πολύ γιατι έτρωγε με μανία τα νύχια της.
Η Βασιλική ήταν ένα κορίτσι μεγαλύτερο από μένα 5 χρόνια. Για δικούς της λόγους είχε αφήσει το σχολείο στη μέση αλλά όταν συνήλθε, το ξανάπιασε, το τελείωσε έδωσε εξετάσεις και πέρασε στο Πανεπιστήμιο. Κατά τη γνώμη μου ήταν αξιέπαινη, αλλα ήταν και αγχωμένη γιατί ένιωθε πως είχε καθυστερήσει αρκετά και ήθελε να κερδίσει το χαμένο χρόνο. Συνυπολογίζοντας πως προερχόταν κι από μια λαϊκή, πολύτεκνη και μάλλον φτωχή οικογένεια, αυτό την έκανε ακόμη περισσότερο συγκροτημένη και συγκεντρωμένη στο στόχο της να τελειώσει γρήγορα και να εργαστεί. Παρόλ’αυτά όμως ήταν πολύ κοινωνική, ευχάριστη και είχαμε πολλά κοινά ενδιαφέροντα γι’αυτό γίναμε σχετικά γρήγορα φίλες. Είχε τον τρόπο της με όλα. Τα κατάφερνε καλά με τα αγόρια, έπαιζε θεατρο σε ερασιτεχνικές παραστάσεις στον ελεύθερο της χρόνο ,ήταν γουστόζα, πολιτικοποιημένη στα κομματικά της σχολής και έξυπνη.
Η Περσεφόνη ήταν ένα κορίτσι στην ηλικία μου. ¨Ηταν αυτό που έλεγε ο πρόεδρος της ΠΑΣΠ στην οποία ήταν επιστρατευμένη, νταρντάνα. Είχε έρθει από την επαρχία, από κάποιο νησί του Βόρειου Αιγαίου, είχε πολύ λαϊκές καταβολές, έφερνε σάντουιτς από το σπίτι και φορούσε κολώνιες από το σούπερ μάρκετ. Έμενε σε μια παλιά πολυκατοικία μιας φθηνής συνοικίας μαζί με τον αδερφό της και ερχόταν στη σχολή με δυο λεωφορεία και το μετρό αλλά το διασκέδαζε. Ψώνιζε από τα μαγαζιά των κινέζων και από τους πάγκους της λαϊκής. Ήταν παχουλή και είχε πρόβλημα υπερβολικής εφίδρωσης. Διάβαζε όλο κουτσομπολίστικα περιοδικά και το κινητό της χτυπούσε με λαϊκά σουξεδάκια τα οποία έπαιρνε με υπέρυθρες από άλλες συμφοιτήτριές μας δεν πλήρωνε για να τα κατεβάσει. Δεν ήταν ακριβώς ο τύπος μου αλλά μέσα στη σχολή δεν είχα πρόβλημα να κάνω παρέα μαζί της ή να αναλαμβάνουμε  όλες μαζί εργασίες.
Στη μέση του εξαμήνου η καθηγήτρια της Λογοτεχνίας μας είχε αναθέσει μια πολύ δύσκολη και βαρετή εργασία, την οποία έπρεπε να κάνουμε οι τρείς μας. Η Βασιλική μου είπε πως έπρεπε να πάμε να κάνουμε μια αρχική έρευνα στη βιβλιοθήκη της σχολής οπου εκεί ήταν και η Περσεφόνη και μας περίμενε-υποτίθεται μας περίμενε γιατί όταν είδα τι έκανε η Περσεφόνη εκεί πέρα μάλλον ήμασταν οι τελευταίες που περίμενε.. Μέσα στη βιβλιοθήκη της σχολής,λειτουργούσε και τμήμα με υπολογιστές. Όταν πήγαμε να βρούμε λοιπόν την Περσεφόνη, την είδα καθισμένη σε ένα κομπιούτερ να κάνει chat σε ένα site,δηλαδή να συνομιλεί με διάφορους άγνωστους άντρες μέσα από τον υπολόγιστη.. Δίπλα της είχε ένα φύλλο χαρτί και σημείωνε αριθμούς τηλεφώνων, χαρακτηριστικά αντρών και κάτι βαθμολογίες. Την ρωτήσαμε τι στο καλό κάθεται και κάνει κι εκείνη μας είπε ότι κάνει γνωριμίες. Της είπαμε καλές οι γνωριμίες αλλά πρέπει να κάνουμε την εργασία για τον Καρυωτάκη και αν είχε την καλοσύνη να σταματούσε το «to know us better»και να ασχοληθεί με τη βιβλιογραφία μας. Σταμάτησε για λίγο,αλλά δεν έκλεισε τον υπολογιστή. Όπως μιλάγαμε έβλεπα κάτι λαμπάκια στον υπολογιστή να αναβοσβήνουν σαν τρελά. Ήταν οι άγνωστοι υποψήφιοι γνωστοί της Περσεφόνης που καίγονταν για μια απάντηση της. Είχαν ανησυχήσει φαίνεται που δεν τους απαντούσε. Τότε το μάτι μου έτρεξε στους διαλόγους. Δεν πίστευα στα μάτια μου.
Γύρισα και κοίταξα την Περσεφόνη για να δώ αν από τα δάχτυλά της είχαν γραφτεί αυτά τα πράγματα και κατ’επέκτασιν αν από το μυαλό της είχαν υποθεί αυτά που διάβαζα. Αυτή ήταν η «δίμετρη, καυτή εικοσάχρονη φοιτήτρια που έμενε στο δικό της στούντιο είχε μακρυά μαλλιά, καλλίγραμμο σώμα και λάτρευε το σεξ με παράξενα αντικείμενα»; Δεν ήξερα αν έπρεπε να κλάψω ή να γελάσω. Οι υποψήφιοι μνηστήρες δε ,που ποιος ξέρει πόσο ανώμαλοι ή πόσο ηλίθιοι ήτανε, στέλνανε μηνύματα βροχή. Μα καλά αναρωτήθηκα.. Η Περσεφόνη,που τα πρωινά πάντα την αποφεύγω γιατι έχει δυσάρεστη αναπνοή, η Περσεφόνη που τρώει στο εστιατόριο της σχολής γιατι οι γονείς της της στέλνουν 180 ευρώ το μήνα να περάσει, η Περσεφόνη που φοράει τρύπιο καλσόν με πόντους που έχουν φύγει είναι αυτή η «γυναικάρα με τα ακριβά γούστα στα πάντα, που για να βγείτε μαζί μου πρέπει να έχετε τουλάχιστον κάμπριο και να κερνάτε τα ρέστα από διακοσαευρω στο γκαρσον»;;..Δεν άντεξα και τη ρώτησα γιατί όλα αυτά. Και μου είπε ότι έτσι τη βρίσκει. Ζητά φωτογραφίες από τους αγνωστους κι αν καποιος της αρέσει, κανονίζει μαζί του συνάντηση. Έτσι Απλά χωρίς να φοβάται. Χωρίς να την ενοχλεί το ψέμμα που ανθίζει από όλες τις πλευρές μέσα από κει μέσα. Χωρίς να αξιολογεί το απαράδεκτο επίπεδο των ανθρώπων που κυκλοφορούν εκεί μέσα. Ή έστω στην πλειοψηφία τους.
Και τότε,μας έδειξε όλο περηφάνια το κινητό της τηλέφωνο. Είχε μέσα όλο καταχωρήσεις από αυτό το site. Όλο άντρες που είχε γνωρίσει από κει μέσα ,άλλους τους είχε συναντήσει κι άλλους όχι. Μας έδειξε πικάντικα έως και πρόστυχα μηνύματα που της έστελναν όλοι αυτοι οι γνωστοί άγνωστοι και καμάρωνε. Η Περσεφόνη με τα τρύπια καλσόν ήταν μάλλον η τσιτσιολίνα της παρέας. Και τότε ήρθε και η αποκορύφωση. Μας έδειξε φωτογραφίες που τους έστελνε και τους εξίταρε. Δε μπορούσα να διακρίνω καλα στην αρχή αλλά όταν κατάλαβα τι έβλεπα μου ήρθε αναγούλα. Ήταν ένα μπουκάλι Ρετσίνας το μισό μέσα στο αιδοίο της Περσεφόνης και το άλλο μισό έξω. Έπαθα σόκ. Η Βασιλική τη ρώτησε αν το μπουκάλι από πάνω είχε τάπα ή όχι κι εγώ την κοίταξα έντρομη με την απορία που σκέφτηκε σε μια τέτοια στιγμή εξευτέλισης του εγώ της συμφοιτητριάς μας. Η Περσεφόνη κοκορευόταν για τις πορνό φωτογραφίες της που έστελνε στους θαυμαστές της και δε θυμάμαι αν το μπουκάλι είχε τάπα ή όχι αυτό που θυμάμαι ήταν ότι σηκώθηκα από το τραπέζι και πήγα να πάρω μια πορτοκαλάδα από το κυλικείο για να ξελαμπικάρω.
Δεν ξανασχολήθηκα με την διαστροφή της Περσεφόνης. Κάναμε την εργασία για τον Καρυωτάκη η οποία ήταν σύντομη γιατί ο Καρυωτάκης αυτοκτόνησε σε νεαρή ηλικία. Η εργασία ήταν καλή πήραμε καλό βαθμό και τη μέρα που το μάθαμε,μάλλον από τη χαρά της η Περσεφόνη μας εκμυστηρεύτηκε μια επιτυχία της, ένα λαβράκι που χτύπησε μέσα κει στον αχταρμά με τα σκατά που κολύμπαγε όλη μερα- απ’ότι είχαμε καταλάβει όλη μέρα. Η Περσεφόνη είχε γνωρίσει τον Κωνσταντίνο. Έναν 35άρη,όμορφο,πλούσιο και πετυχημένο γιατρό ,ο οποίος έκανε ειδικότητα καρδιοχειρουργού στο Ωνάσειο. Εγώ αναρωτήθηκα τι έκανε ένας τόσο σοβαρός άνθρωπος εκέι μέσα και πότε βρίσκει χρόνο να ασχολείται με τέτοιες σαχλαμάρες. Εκείνη είχε έτοιμη την απάντηση «στις εφημερείες του» μου είπε.. Δεν πείστηκα. Δυο τρείς φορές είχα την ατυχία να βρεθώ σε εφημερεία νοσοκομείου και οι γιατροί δεν είχαν καιρό ούτε να βήξουνε .Εκείνη όμως ήταν ανένδοτη. Ο γιακούμπ της θα γινόταν σίγουρα σύζυγός της. Τον είχε ξετρελάνει λέει με τα μηνύματα της και τις φωτογραφίες της. Και τώρα θα συναντιόντουσταν κι από κοντά και θα έπεφτε ξερός και μετά θα συζούσανε στη βίλλα του στη Βουλιαγμένη και το καλοκαίρι θα κάνανε διακοπές με το σκάφος του και καμμιά μέρα θα μας καλούσε κι εμάς τις ταπεινές να πάμε κρουαζιέρα με το κότερο κι οι δραμαμίνες προσφορά του καταστήματος. Η κοπέλα είχε τρελαθεί. Προσευχήθηκα γι’αυτήν να έχει καλά ξεμπερδέματα με τον τύπο που είχε μπλέξει και να ήταν απλά ένας ψεύτης οδοκαθαριστής με βίτσια και ψώνιο που όταν τον συναντούσε απλά θα έτρωγε τη σφαλιάρα της και θα συνερχότανε και όχι κανένας επιτήδειος ανώμαλος που θα ήθελε να της κάνει κακο. Εκείνη στον κόσμο της. Είχε ήδη γίνει κυρία γιατρού.
Ήταν δύο τη νύχτα.Έβλεπα μια εκπομπή που έδειχνε άσχημους ανθρώπους οι οποίοι έκαναν πολλές πλαστικές επεμβάσεις και αφηνόντουσταν στα χέρια των ειδικών για να τους ομορφύνουν κι έτσι να βελτιώσουν την ποιότητα της ζωής τους.΄ Ηταν ενδιαφέρον και γι’αυτό δεν είχα κοιμηθεί. Χτύπησε το κινητό μου. Ήταν η Περσεφόνη. Τότε θυμηθηκα πως ήταν η μέρα του μεγάλου της ραντεβού,αυτού του ραντεβού που θα έτρωγε χαβιάρι και θα της κρατούσαν την σαμπάνια παγωμένη. Σκεφτηκα πως θα είναι τόσο χαρούμενη που δε θα μπορούσε να κρατηθεί για να μοιραστεί τη χαρά της με κάποιον μόλις ξημέρωνε. Βαριόμουν να την ακούσω, αλλά σήκωσα το τηλέφωνο. Η Περσεφόνη με δυσκολία ακουγόταν από την άλλη άκρη της γραμμής. Έκλαιγε, έτρεμε και μιλούσε με ακαταλαβίστικες λέξεις. Με δυσκολία μου είπε « έλα στο σπίτι μου. Με βίασαν»..
Πήρα το αυτοκίνητο χωρίς να εξηγήσω στη μάνα μου που πάω τέτοια ώρα και σα φάντασμα με κυνήγαγε μέχρι την εξώπορτα και πήγα στο σπίτι της Περσεφόνης. Τη βρήκα στον καναπέ του καθιστικού, έναν παλιό καφέ, ξεφτυσμένο καναπέ σκεπασμένη με μια κουβέρτα να τρέμει και να κλαίει με τη μύτη της να τρέχει και το σαγόνι της να τρέμει. Μέσα από την κουβέρτα ΄μου έδειξε κάτι σκισμένα ρούχα, τα κάλά της ρούχα, αυτά που είχε φορέσει για να κατακτήσει τον καρδιοχειρουργό. Είχε πασαλειφτεί από το μείκ απ που έλιωνε στο πρόσωπό της και είχε μώλωπες από κάτι μπάτσες που προφανώς είχε φάει. Κρατούσε με τα χέρια της την κοιλιά της και είδα λεκέδες από αίμα στον καναπέ κι ένα μισοσπασμένο μπουκάλι πεσμένο στο χαλί…Μια εικόνα άξιζε όσο χίλιες λέξεις..
Βρεθήκαμε λοιπόν στην εφημερεία. Στην εφημερεία που ο δικός της γιατρός έβρισκε χρόνο για κουβεντούλα. Η Περσεφόνη ήταν βιασμένη από δυο άντρες έναν τον καλό της επιστήμονα του κυβερνοχώρου κι έναν συνεργό του πιτσαδόρο ο οποίος συννενοημένος ήρθε στο σπίτι όχι ακριβώς για να φέρει την πίτσα που παρήγγειλε ο επιστήμονας.. Είχε κακώσεις στον κόλπο και τον πρωκτό από γυαλί και οι γιατροί της υπενθύμισαν πως πρέπει να επαναλάβει τις εξετάσεις αίματος για αφροδίσια νοσήματα σε έναν και έπειτα σε τρείς μήνες γιατι οι βιαστές της δεν χρησιμοποίησαν προφυλακτικά όταν την βίασαν..Είχε φάει το ξύλο της χρονιάς της και είχε τρία σπασμένα πλευρά. Ο χειρουργος της εφημερείας που την εξέτασε της πρότεινε να κινήσει τις διαδικασίες μέσω ιατροδικαστή και αστυνομίας. Εκείνη όμως σκέφτηκε πως θα ψάχνανε δυο αγνώστους, που ο ένας της είχε δώσει αλλ’αντ’άλλων στοιχεία και που στο κινητο του και στο e-mail του υπήρχαν δικές της πορνό φωτογραφίες και πρόστυχα μηνύματα.. Κανείς δεν θα την πίστευε.. Και με το δίκιο του…
Η Περσεφόνη σε τρείς μήνες διαγνώστηκε φορέας του ιού hiv ,νοσηλεύτηκε σε ψυχιατρική κλινική και μετά από ένα χρόνο τη βρήκε η μοίρα του Καρυωτάκη. Αυτοκτόνησε. Ο χάρος άρπαξε την Περσεφόνη και την κατέβασε στον κάτω κόσμο. Στον Άδη....
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...