Έτσι, άρχισαν να μειώνουν τις προσδοκίες και να σκέπτονται τι θα μπορούσαν να ζητήσουν, ώστε να μην το ζητήσει κάποιος άλλος.
Και έφτασε η μεγάλη ώρα. Κάνουν όλοι τις ευχές τους και τελικά κανείς δεν ζητάει την εσωτερική αρμονία, την αγάπη, την προσωπική ανάπτυξη, την ευδαιμονία, την σοφία, τον πλούτο, την υγεία. Από φόβο...
Μήπως ζούμε την ζωή μας μέσα σε αυτόν τον φόβο; Ότι δηλαδή, δεν πρέπει να ζητάμε εξ αρχής πολλά, για να μην... χάσουμε και τα λίγα;
Το μαγικό με τον άνθρωπο είναι ότι ο κάθε ένας μας είναι διαφορετικός από τον άλλον. Όσον αφορά την φυσιολογία μας, ούτε τα ομοζυγωτικά δίδυμα δεν έχουν το ίδιο dna. Όσον αφορά την αντίληψη, το ίδιο. Μπορείς να κάνεις το απλό τεστ: Δες μια ταινία με φίλους και ζήτα μετά να σου την περιγράψει ο κάθε ένας χωρίς να ακούει ο άλλος. Θα δεις ότι ο κάθε ένας αντιλήφθηκε και πρόσεξε τελείως διαφορετικά πράγματα. Αν συγκρίνουμε τις πραγματικές επιθυμίες μας είναι πολύ διαφορετικές από των ανθρώπων γύρω μας. Πόσο μάλλον οι ευχές που θα θέλαμε να πραγματοποιηθούν.
Η γη είναι γεμάτη από απεριόριστες ευκαιρίες, δυνατότητες και συνέργειες. Με επιμονή και υπομονή, μέσα από αμέτρητες δοκιμές και αποτυχίες, προσπάθειες, ταξιδεύουμε στο φεγγάρι και δημιουργούμε φώς στο σκοτάδι. Κατακτήσεις που θεωρούμε δεδομένες, όπως οι νέες πηγές ενέργειας, πριν από μερικά χρόνια φάνταζαν... επιστημονική φαντασία. Οι ευκαιρίες, η πραγματοποίηση των ευχών μας, είναι εκεί και μας περιμένουν, και έχουμε δύο επιλογές. Είτε τις αδράττουμε είτε καθόμαστε και τις κοιτάμε να περνούν, χωρίς ουσιαστικά να τις παρατηρούμε.
Δεν τις παρατηρούμε, γιατί είμαστε πολύ απασχολημένοι με το να παραπονιόμαστε ότι δεν υπάρχουν ευκαιρίες και ότι δεν μας αφήνουν να ευχόμαστε. Ζούμε μέσα στην κρίση.
Είναι όμως ενδιαφέρον ότι η λέξη κρίση στα κινέζικα γράφεται με δύο ιδεογράμματα. Η πρώτη σημαίνει ευκαιρία και η δεύτερη κίνδυνος. Και, στα ελληνικά, η κρίση είναι η ικανότητα του νου να συγκρίνει και να ανιχνεύει τις διαφορές μεταξύ εννοιών, η διαύγεια της σκέψης. Είναι αξιοσημείωτο ότι ως τέταρτη έννοια της λέξης θεωρείται η περίοδος εμπορικής απραξίας.
Έχοντας τα παραπάνω στο νου ποιες είναι οι τρεις ευχές σου; Αν ήξερες ότι μπορείς να έχεις ό,τι ποθείς, ό,τι θέλεις, χωρίς περιορισμούς, τι θα διάλεγες; Σε προτρέπω να τις γράψεις σε ένα χαρτί και να τις σκέπτεσαι κάθε μέρα για πέντε λεπτά. Έτσι, έχεις μεγαλύτερες πιθανότητες να πραγματοποιηθούν.
Μέσα στην κρίση!
