Η τρίχα γενικά Η τρίχα όταν είναι στεγνή έχει ελαστικότητα 20-30%. Όταν είναι βρεγμένη 100% και όταν είναι στον ατμό 300%. Η τρίχα είναι υδρόφιλος και αντέχει στις καιρικές μεταβολές. Μεγαλώνει 10 με 20 εκατοστά τον χρόνο και μια φυσιολογική πτώση των μαλλιών είναι 30 με 60 τρίχες την ημέρα.
Τρίχες
Υπάρχουν σε όλα τα μέρη του σώματος εκτός από τις παλάμες, τα πέλματα, τη ονυχοφόρο φάλαγγα και ορισμένα μέρη των γεννητικών οργάνων. Τις τρίχες τις χωρίζουμε σε παχιές και χνοώδεις. Ο αριθμός των τριχών του τριχωτού της κεφαλής είναι -κατά μέσον όρο- για τους μεν ξανθούς 140 χιλιάδες, για τους δε μελαχρινούς 100 χιλιάδες. Ο ρυθμός αύξησης διαφέρει. Εξαρτάται δε από το είδος των τριχών και την εποχή (το καλοκαίρι οι τρίχες αυξάνονται γρήγορα) και ανάλογα με το σημείο του σώματος που υπάρχουν. Οι τρίχες του τριχωτού της κεφαλής αυξάνονται 1 με 2 εκατοστά τον μήνα, ενώ μετά το θάνατό τους εξακολουθούν για λίγο να μεγαλώνουν.
Ως προς το χνούδι και τις βλεφαρίδες, αυτά ανανεώνονται εντός ολίγων μηνών από την στιγμή που θα πέσουν. Το τριχωτό της κεφαλής ανανεώνεται εξολοκλήρου κάθε 2,5 με 5 χρόνια. Τέλος, το μήκος των μαλλιών μπορεί να φτάσει τα 2,5 μέτρα και η διάμετρος μιας τρίχας μέχρι τα 0,32 χιλιοστά.
Χροιά
Η χροιά (χρώμα) των τριχών εξαρτάται από τους εξής παράγοντες:
α) από κοκκία χρωστικής που υπάρχουν στη φλοιώδη στιβάδα (της τρίχας)
β) από την διάχυτο χροιά του πρωτοπλάσματος των κυττάρων.
γ) από την ύπαρξη αέρος ή όχι μεταξύ των κυττάρων της τρίχας.
Αναλόγως, λοιπόν, τον συνδυασμό των παραγόντων αυτών δημιουργείται διαφορετική χροιά των τριχών: ξανθή, ανοιχτή καστανή, βαθιά καστανή, μαύρη, κόκκινη, λευκή.
Το νευρικό σύστημα παίζει σπουδαίο ρόλο στη διαμόρφωση της χροιάς των τριχών -κυρίως το φυτικό νευρικό σύστημα (λεύκανση των τριχών από έντονη συγκίνηση)- όπως λέγεται ότι συνέβη μέσα σε μια νύχτα στη Μαρία Αντουανέτα όταν της ανακοίνωσαν τη θανατική της καταδίκη. Πέρα από την χροιά, όμως, το τρίχωμα έχει και μορφή. Αναλόγως της μορφής του τριχώματος, διαιρούμε τους ανθρώπους σε:
1. ουλότριχας (σγουρή τρίχα, μαύρη φυλή)
2. κυματότριχας (σπαστή τρίχα, λευκή φυλή)
3. λειότριχας (ίσια τρίχα, πολύ ξανθή φυλή)
Το τρίχωμα χρησίμευε στους ανθρώπους και χρησιμεύει στα ζώα για την προφύλαξή τους από τις εξωτερικές μεταβολές του καιρού, κυρίως το κρύο. Με τη χρησιμοποίηση των ενδυμάτων, έχασε τη σκοπιμότητα αυτή και βαθμιαίως ατρόφησε ή έγινε χνούδι. Σε ορισμένα μέρη εξακολουθεί να υπάρχει και σε άλλα αναπτύσσεται μετά την εφηβεία, διότι στη διαμόρφωση του τελικού τριχώματος παίζουν ρόλο και οι ενδοκρινείς αδένες (γεννητικές ορμόνες). Έτσι, αναπτύσσονται τα γένια, το τρίχωμα του κορμιού στους άνδρες, το τρίχωμα του εφηβαίου και των μασχαλών και στα δύο φύλλα.
Εκτός από τις γεννητικές ορμόνες, επί του τριχώματος επιδρούν και άλλες ορμόνες, όπως η κορτιζόνη, που προκαλεί υπερτρίχωση, καθώς και η λήψη διαφόρων ορμονών για να μπορέσει η γυναίκα να τεκνοποιήσει ή, κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης, για να μην αποβάλλει το έμβρυο. Αυτές οι καταστάσεις μπορούν να επιφέρουν δασυτριχισμό.
Ριζική Αποτρίχωση
Η αισθητικός που εφαρμόζει την ριζική -ηλεκτρική- αποτρίχωση πρέπει εξ αρχής να καταλάβει ότι αναλαμβάνει μια σοβαρή και υπεύθυνη προσπάθεια που απαιτεί όχι μόνο ορισμένες βασικές γνώσεις, αλλά και ιδιαίτερη δεξιοτεχνία καθώς και λεπτότητα χειρισμών. Κατ' αρχήν θα πρέπει να εξηγήσει στους πελάτες της ότι λίγες ή πολλές περιττές τρίχες που την απασχολούν δεν πρέπει κατ' ανάγκη να οφείλονται σε ορμονική ή άλλη οργανική ανωμαλία, αλλά μπορεί να είναι ιδιοσυστατικής αιτιολογίας, δηλαδή, να οφείλονται σε μια κληρονομική ή άλλη προδιάθεση, και ότι η ύπαρξη περιττών τριχών ή η αφαίρεσή τους δεν πρόκειται να δημιουργήσει άλλο πρόβλημα στον οργανισμό.
Το πρόβλημα της αυξημένης τριχοφυΐας, από τη στιγμή που θα εμφανιστεί, θα είναι καθαρά θέμα αισθητικής εμφάνισης. Βέβαια, αν υπάρχει κάποια ορμονική ανωμαλία πρέπει οπωσδήποτε να αντιμετωπιστεί η αιτία συγχρόνως με την αγωγή, για να καταπολεμήσει τα αίτια που προκαλούν την αυξημένη τριχοφυΐα. Η αισθητικός θα καταπολεμήσει το σύμπτωμα με τις φροντίδες της.
Αποτρίχωση του σώματος και τρόποι
Αποτρίχωση ή αποψίλωση ονομάζεται η τεχνική με την οποία αφαιρούνται οι τρίχες –είτε τοπικές είτε γενικότερα. Οι γνωστές μέθοδοι είναι οι εξής: 1. διάφορες κρέμες ντεπιλατούρ (αποτριχωτικές)
2. ελαφρόπετρα
3. ξύρισμα
4. κρύο ή ζεστό κερί
5. χαλάουα (κρύα ή ζεστή)
6. μέλι
7. αιθέρια έλαια
8. ηλεκτρική ή ριζική αποτρίχωση
9. διάφορα αποχρωστικά της τρίχας που δεν αφαιρούν την τρίχα απλά την αποχρωματίζουν.
Οι παραπάνω μέθοδοι μπορεί να είναι μικρής ή μεγάλης χρονικής διάρκειας.
