Ήθελες πάντα να γίνεις μοντέλο; Πότε κατάλαβες ότι αυτός ο δρόμος ήταν ο κατάλληλος για σένα;
Με είχαν πλησιάσει αρκετές φορές όταν ήμουν μικρότερη, και τότε ήταν που άρχισα να το ψάχνω σαν πιθανή επιλογή καριέρας. Θυμάμαι να μελετάω παλιές Vogue και να ψάχνω το πώς μεγάλα ονόματα όπως η Gisele, η Christy και η Kate κατάφεραν να φτάσουν εκεί που είναι σήμερα. Κοιτούσα τις καριέρες τους συνολικά και το πού κατέληξαν να βρίσκονται σήμερα. Το ανέλυσα, και προσπάθησα να βρω τον δρόμο που ακολούθησε η κάθε μία, και μετά προσπάθησα να βρω τι μπορούσα να κάνω με τον ίδιο τρόπο. Δεν γίνεται απλώς να είσαι από το Κάνσας, να μπεις στον χώρο της μόδας και να είσαι αφελής. Ο κόσμος της μόδας είναι πολύ διαφορετικός από αυτόν από τον οποίο προέρχομαι. Μου αρέσει πολύ αν βρίσκομαι στο σπίτι μου αλλά μου αρέσει και να μαθαίνω καινούργια πράγματα και να τα καταφέρνω μόνη μου.
Έχεις γίνει γνωστή για τα σαρκώδη χείλη σου και το κενό ανάμεσα στα μπροστινά σου δόντια. Ήξερες πάντα ότι αυτά είναι τα δυνατά σου χαρακτηριστικά;
Βασικά ήμουν πολύ νευρική για το κενό στα δόντια μου. Στο γυμνάσιο μία παρέα κοριτσιών με ενοχλούσε συνέχεια και αποκαλούσαν το κενό μου «χώρο στάθμευσης». Ήταν πολύ περίεργη εποχή. Θυμάμαι να αναφέρω για πρώτη φορά στις κοπέλες με τις οποίες καθόμουν μαζί στο διάλειμμα ότι έψαχνα για ατζέντη, και την επόμενη εβδομάδα έφερε η κάθε μία τους από μία λίστα των πραγμάτων που δεν τους άρεσαν πάνω μου. Ένιωθα πολύ αδύνατη και πολύ ψηλή- ήταν η χειρότερη περίοδος της ζωής μου. Αλλά δεν νιώθω έτσι πλέον. Το μόντελινγκ πραγματικά βοήθησε να αποκτήσω αυτοπεποίθηση.
Είσαι το πρόσωπο της καμπάνιας του οίκου McQueen. Πώς προέκυψε αυτό;
Έγινε τελείως τυχαία. Ήμουν στο backstage ενός show του οίκου και κάποιος τράβηξε την φωτογραφία μου. Λίγο καιρό αργότερα κοιτούσα στο Models.com και είδα εκεί την φωτογραφία, ως την φωτογραφία της καμπάνιας του McQueen. Δεν ήξερα τίποτα, σχεδόν έβαλα τα κλάματα! Ένιωσα τόσο περήφανη. Αυτό το show (Άνοιξη/ Καλοκαίρι 2011) ήταν πραγματικά φορτισμένο. Στο τέλος του έκλαιγα.
Συνεργάζεσαι με πολλούς και διαφορετικούς οίκους, από τον McQueen στον de la Renta. Αλλάζεις χαρακτηριστικά για το κάθε show;
Η δουλειά του μοντέλου προϋποθέται ότι πληρώνεσαι για να είσαι μούσα του κάθε σχεδιαστή. Ο οίκος McQueen, για παράδειγμα, απευθύνεται σε δυναμικές γυναίκες. Ο κάθε σχεδιαστής σε επιλέγει για πρόσωπο του οίκου του, γιατί θεωρεί ότι η εμφάνιση σου προβάλλει την αίσθηση ή την ιδέα ενός συγκεκριμένου ανθρώπου. Δημιουργείς μία ιδέα, περισσότερο, παρά έναν νέο χαρακτήρα.
Έχεις ακόμα άγχος πριν από το κάθε show;
Το να έχεις άγχος είναι χάσιμο χρόνου. Έχω περπατήσει σε πάνω από 70 catwalks οπότε, εκτός αν έχω άγχος για κάποιο ρούχο που δεν «κάθεται» καλά, είμαι αρκετά σίγουρη. Είναι μέρος της δουλειάς μου.
Πώς θα περιέγραφες το προσωπικό σου στυλ; Ποια είναι τα δικά σου αγαπημένα labels;
Εμπνέομαι πολύ από την Kate Moss, δεν το προσπαθεί πολύ με τα αξεσουάρ. Ντύνομαι, όχι για να εντυπωσιάσω, αλλά για να νιώθω άνετα και να έχω στυλ. Μου αρέσουν πολύ τα Rag & Bone, τα τζιν τους είναι πολύ ωραία, και χρησιμοποιούν πολύ καλά υφάσματα. Με ενδιαφέρουν πολύ οι λεπτομέρειες.
Τι πιστεύουν οι φίλοι σου για τη δουλειά σου;
Με στηρίζουν πολύ, αλλά ζηλεύουν και λίγο. Κάθε φορά που επιστρέφω σπίτι μου, τους βρίσκω όλους στο Facebook και βλέπω τι κάνουν. Δεν μου αρέσει να μιλάω για τη δουλειά. Η μόδα δεν είναι όλος μου ο κόσμος. Η Miuccia Prada μου είπε κάποτε ότι η μόδα δεν πρέπει να είναι η ζωή μου και η ίδια είναι πάντα πολύ συνεννοήσιμη. Μπορεί να στέκεσαι πάνω σε πανύψηλα τακούνια για ένα casting ή μία φωτογράφηση για ώρες, να σε κοιτάξει και να σου πει: «Βγάλ’ τα αυτά, είναι ok».
Στο catwalk του Fashion For Relief, την περασμένη εβδομάδα είχες ένα μικρό ατύχημα (το μοντέλο παραπάτησε και έπεσε). Τι έγινε;
Το έχω ήδη ξεπεράσει. Ήταν ένας συνδυασμός του πολύ μακριού φορέματος με το πολύ γρήγορο δικό μου βήμα. Νομίζω ότι δεν είχα πιει και αρκετό νερό, ίσως ήμουν λίγο αφυδατωμένη.
Μπορείς να φανταστείς τον εαυτό σου να ασχολείται με το μόντελινγκ για πολλά χρόνια ακόμα;
Θα ήθελα στο μέλλον να ασχοληθώ με το τραγούδι. Δεν είμαι ποιήτρια και μου φαίνεται δύσκολο το να γράφω τραγούδια. Θα χρειαζόμουν βοήθεια στο να βγάλω τα συναισθήματά μου από μέσα μου. Σε αυτή τη φάση διαβάζω συνέχεια, ώστε να μπορέσω κάποια στιγμή αν γράφω περισσότερο με τον τρόπο που μιλάω. Λατρεύω το τραγούδι, μου φτιάχνει τη διάθεση.
http://www.stylista.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου