Αυτά είναι τα συμπεράσματα της επιστημονικής επισκόπησης Cochrane, η οποία επανεξέτασε 33 διαφορετικές έρευνες σχετικά με τον βελονισμό.
Ο βελονισμός θεωρείται «συμπληρωματική» θεραπεία, αλλά συνεχώς αυξάνεται ο αριθμός των ατόμων που καταφεύγουν στον βελονισμό ως κύριο τρόπο ίασης από συγκεκριμένες παθήσεις, όπως ο χρόνιος πόνος.
Η κλασική εξήγηση της αποτελεσματικότητάς του αφορά στην ενεργοποίηση ενός δικτύου «μεσημβρινών» γύρω από το σώμα που ρυθμίζουν τη ροή της ενέργειας «τσι». Τα σημεία του βελονισμού βρίσκονται σε διάφορες θέσεις γύρω από αυτούς τους μεσημβρινούς.
Ωστόσο, πολλοί σύγχρονοι βελονιστές πιστεύουν ότι η διείσδυση βελονών προκαλεί ανεπαίσθητες ευεργετικές αλλαγές στο νευρικό σύστημα και την εγκεφαλική δραστηριότητα. Γι' αυτό και τοποθετούν βελόνες σε άλλα σημεία του σώματος αντί να επικεντρώνονται μόνο στα παραδοσιακά «ενεργειακά σημεία».
Οι έρευνες έγιναν σε συνολικό δείγμα 6.736 ασθενών που έκαναν θεραπεία με βελονισμό προκειμένου να αποτρέψουν την εμφάνιση είτε πονοκεφάλων ήπιας έως μέτριας έντασης, είτε ημικρανιών. Μετά από 8 εβδομάδες, αυτοί που έκαναν βελονισμό ανέφεραν ότι υπέφεραν λιγότερο από πονοκεφάλους συγκριτικά με όσους έπαιρναν μόνο παυσίπονα. Ταυτόχρονα, ο βελονισμός αποδείχτηκε καλύτερος από τις φαρμακευτικές αγωγές στην πρόληψη των ημικρανιών.
Σύμφωνα με τα επιστημονικά συμπεράσματα, η εναλλακτική παραλλαγή του βελονισμού ήταν το ίδιο δραστική με την παραδοσιακή εκδοχή στην αποτροπή μέτριων πονοκεφάλων και σχεδόν το ίδιο αποτελεσματική στους ασθενείς με ημικρανία.
O Dr Klaus Linde από το Κέντρο Έρευνας Συμπληρωματικής Ιατρικής στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Μονάχου, θεωρεί ότι τα οφέλη του βελονισμού μπορεί να οφείλονται στο «φαινόμενο placebo», κατά το οποίο η επίγνωση της θεραπείας μπορεί να έχει θετικά αποτελέσματα ασχέτως από την αποτελεσματικότητα της ίδιας της θεραπείας.
